اما برگ برندهٔ اصلی این موتور بنزینی، سادگی آن است. با انتخاب این پیشرانه، مالکان از شر بسیاری از پیچیدگی‌های موتورهای دیزلی مدرن خلاص می‌شوند. این یعنی دیگر خبری از سیستم DEF (محلول ادبلو)، چرخه‌های بازسازی فیلتر ذرات و سیستم‌های هوارسانی پیچیده نخواهد بود. این تغییر به معنای کاهش چشمگیر هزینه‌های نگهداری، سهولت در کاربری روزمره و دردسر کمتر برای رانندگان و صاحبان کسب‌وکارها است. کامینز ادعا می‌کند که موتور اکتان بسته به نوع کاربری، تا ۱۰ درصد مصرف سوخت بهینه‌تری نسبت به سایر موتورهای بنزینی کلاس متوسط دارد. علاوه بر این، این موتور با بنزین معمولی اکتان ۸۷ کار می‌کند که فرآیند سوخت‌گیری را بسیار راحت‌تر و در دسترس‌تر می‌کند.
یکی از ویژگی‌های برجستهٔ موتور B6.7 Octane، بهره‌گیری از ترمز موتور به همراه تنظیم‌کننده‌های هیدرولیکی است. این سیستم به راننده اجازه می‌دهد تا بدون استفادهٔ مداوم از ترمزهای اصلی، سرعت کامیون را کنترل کند. این ویژگی نه‌تنها باعث کاهش استهلاک لنت‌ها و دیسک‌های ترمز می‌شود، بلکه به پایین آمدن هزینهٔ کل مالکیت کمک شایانی می‌کند. همچنین، تنظیم‌کننده‌های هیدرولیکی نیاز به تنظیمات دوره‌ای ترمز را از بین می‌برند و یک دردسر دیگر را از دوش مالکان برمی‌دارند. در صورت نهایی شدن این تصمیم، افزودن گزینهٔ بنزینی به سری کامیون‌های شورلت LCF، رقابت را در این بازار داغ‌تر کرده و به اپراتورهایی که به دنبال پیچیدگی کمتر، نگهداری آسان‌تر و سوخت‌گیری راحت‌تر هستند، گزینه‌ای جذاب و کارآمد ارائه خواهد داد.
کامیون‌های سری LCF درواقع کامیون‌های ایسوزو هستند که با برند شورلت در آمریکا عرضه می‌شوند. این کامیون‌ها در آمریکای شمالی با پیشرانهٔ دیزلی B6.7 کامینز و گیربکس آلیسون به فروش می‌رسند که حالا قرار است یک گزینهٔ بنزینی هم به آن اضافه شود.
