در میان آشفته بازار ترکیب استقلال، به نظر می‌رسد جناح راست دفاع آبی‌ها از همه مطمئن‌تر باشد. در بازار نقل و انتقالات تقریباً همه چیز از خط دروازه گرفته تا خط میانی و دفاع مرکزی تیم، دچار تغییر شده است. بازیکنان کلیدی مثل حسینی جدا شدند، ترکیب متفاوت از فصل پیش شده و هنوز خبری از شاکله‌ای مطمئن و هماهنگ نیست. با این حال، در این آشفته بازار تنها پستی که خیال ساپینتو را تا حدودی راحت می‌کند، دفاع راست تیم با حضور رامین رضاییان و صالح حردانی است.
خروج سیدحسین حسینی و جذب یک گلر باتجربه اما پا به سن گذاشته، یکی از موضوعاتی است که هواداران را نگران کرده است. همچنین اگرچه به نظر می‌رسد دفاع مرکزی استقلال کامل بوده و اوضاع خوبی دارد، اما واقعیت این است که این مدافعان تازه این فصل کنار یکدیگر قرار خواهند گرفت و از آنجایی که انسجام دفاعی در فوتبال حاصل زمان و تجربه مشترک است، ساپینتو نمی‌تواند از دفاع مرکزی تیمش اطمینان کامل را داشته باشد.
در سمت چپ، تنها گزینه موجود ابوالفضل جلالی است؛ بازیکنی که شنیده می‌شود ساپینتو خیلی به او اعتقادی ندارد. بنابراین نبود گزینه دوم در این پست هم عملاً می‌تواند استقلال را در فصل جدید آسیب‌پذیر کرده و این خطر را ایجاد کند که در طول فصل با یک مصدومیت یا محرومیت، کل سیستم چپ دفاع تیم دچار بحران شود. در خط حمله هم که با توجه به نبود مهاجم تخصصی و شاخص، نه‌تنها خیال ساپینتو بلکه خیال هواداران هم راحت نیست.
در این میان تنها نقطه‌ای که فعلاً در آن ثبات دیده می‌شود، دفاع راست است. حضور رامین رضاییان و صالح حردانی که فصل قبل در کنار یکدیگر بازی کرده و ثابت کرده‌اند که ترکیب‌شان جواب می‌دهد، حالا به تنها تکیه‌گاه کادرفنی تبدیل شده‌اند. این دو بازیکن با شناخت کافی از یکدیگر، احتمالاً نقطه عطف تیم ساپینتو خواهند بود. ساپینتو که نشان داده علاقه زیادی به نفوذ از جناحین دارد، حالا می‌تواند حداقل در سمت راست با ذهنی آسوده‌تر کار کند. این یعنی در بحرانی‌ترین دوران نقل و انتقالات استقلال، دفاع راست شاید تنها نقطه‌ای است که خیال هواداران و سرمربی را فعلاً راحت نگه داشته است. بنابراین در تیمی که هنوز ستون فقراتش شکل نگرفته، اگر نقطه‌ای برای اتکا وجود داشته باشد، بدون شک دفاع راست با حردانی و رضاییان خواهد بود. البته باید دید این تنها تکیه‌گاه تا کجا می‌تواند استقلال را سرپا نگه دارد.
