از مهاجمی که می‌شناختیم خبری نیست
به گزارش هیچ یک و به نقل از جام تهران / یکی از مسائل بزرگ تیم ملی که این روزها در کنار مشکلات در ساختار دفاعی و مشکلات بزرگ تیم به آن توجهی نمی‌شود، افت فاحش ستاره اصلی تیم در سال‌های اخیر یعنی مهدی طارمی است که دیگر به اندازه دوران کارلوس کی‌روش، دراگان اسکوچیچ یا روزهای ابتدایی حضور امیر قلعه‌نویی در تیم ملی، گره بازی‌ها را برای تیم ملی باز نمی‌کند. آخرین فصل حضور طارمی در پورتو، با افت نسبی این ستاره گلزن همراه بود و انتقال به اینتر علی‌رغم اینکه لحظات ویژه‌ای را در دوران حرفه‌ای این بازیکن از جمله گلزنی مقابل میلان و حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا رقم زد، منجر به نیمکت‌نشینی مداوم طارمی شد. همین نیمکت‌نشینی مداوم، باعث شد تا طارمی از فرم مطلوب همیشگی خود در ترکیب تیم ملی فاصله بگیرد. این نیمکت‌نشینی با وجود گلزنی در بازی‌های ابتدایی حضور در لیست المپیاکوس، در این فصل نیز تداوم پیدا کرده است؛ به این اتفاقات، تأخیر در انتخاب تیم جدید و پیوستن به المپیاکوس در روزهای پایانی پنجره نقل و انتقالات را هم اضافه کنید تا کلکسیون اتفاقات نامطلوب در دوران حرفه‌ای مهدی طارمی تکمیل شود.طارمی که نتوانسته در کافا و آخرین دیدار تدارکاتی تیم ملی برابر روسیه گلزنی کند، در مسابقه با روسیه یکی از ضعیف‌ترین عملکردهای شخصی خود را داشت و به هیچ عنوان نتوانست جای خالی سردار آزمون در خط حمله تیم ملی را پر کند. او در این بازی، با ۲۴ لمس توپ کمترین لمس توپ را بین بازیکنان حاضر در زمین ثبت کرد و نتوانست هیچ موقعیتی برای هم‌تیمی‌های خود خلق کند. آماری که نشان می‌دهد نیمکت‌نشینی در فوتبال باشگاهی، به طور جدی روی کیفیت طارمی در فوتبال ملی نیز اثر گذاشته و برای بهبود عملکرد خط حمله تیم ملی، نیاز به نسخه‌ای بهتر و آماده‌تر از مهدی طارمی داریم تا در جام جهانی، خط حمله تیم دچار مشکل نشود.
