یافته‌های جدید از ارتباط هشداردهنده بین تغییرات هورمونی دوره یائسگی و بروز افکار خودکشی در زنان پرده برداشته است. با وجود افزایش میزان خودکشی در زنان میانسال، نظام‌های سلامت جهانی هنوز این بحران را به‌طور جدی شناسایی نکرده‌اند و در بسیاری موارد، با تجویز داروهای ضدافسردگی به جای هورمون‌درمانی، مسیر درمان را منحرف می‌کنند.
به گزارش هیچ یک ، وبگاه کانوِرسِیشِن در گزارشی آورده است:
بر اساس یک مطالعه جدید، تغییرات هورمونی در دوران یائسگی می‌تواند به شکل‌گیری افکار خودکشی در زنان منجر شود؛ اما نظام سلامت در شناسایی و رسیدگی به این بحران ناکام مانده است. پژوهشگران دانشگاه جان مورز لیورپول در انگلیس با ۴۲ زن که در دوران پیش‌یائسگی یا یائسگی تجربه افکار خودکشی داشتند، مصاحبه کردند و دریافتند برای بسیاری از این زنان به جای هورمون‌درمانی، داروهای ضدافسردگی تجویز شده است؛ این در حالی است که دستورالعمل‌های رسمی درمان یائسگی، ضدافسردگی‌ها را به‌عنوان درمان خط اول برای افسردگی مرتبط با یائسگی معرفی نمی‌کنند.
شکاف خطرناک در دانش پزشکی
یکی از شرکت‌کنندگان در این پژوهش درباره پزشک عمومی خود می‌گوید: آن‌ها هیچ دانشی درباره هورمون‌ها نداشتند و پرسش درباره چرخه قاعدگی زنان در ارزیابی‌های استاندارد آن‌ها جایی ندارد. این گزارش از تأخیرهای طولانی در تشخیص صحیح و دریافت درمان مناسب حکایت دارد.
از کارافتادگی در اوج میانسالی
زنان شرکت‌کننده از احساس ناامیدی عمیق و بی‌ارزشی سخن می‌گفتند. افسردگی مرتبط با یائسگی فراتر از خلق پایین و احساس غم معمولی است و با خستگی فلج‌کننده و احساس سرباربودن برای عزیزان همراه است.
هم‌زمانی فشارهای زندگی با طوفان هورمونی
بحران یائسگی در خلأ رخ نمی‌دهد. زنان در میانسالی هم‌زمان با تغییرات هورمونی، با مسئولیت‌های مراقبتی، فشارهای شغلی و وظایف خانوادگی نیز دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این فشارهای چندگانه، ترکیب شدیدی از فشار جسمی و روانی ایجاد می‌کند.
تاریخچه بی‌توجهی به دردهای زنانه
ریشه‌های این بی‌توجهی به قرن‌ها قبل بازمی‌گردد. تشخیص هیستری که زمانی برای بیمارگونه جلوه‌دادن احساسات زنان استفاده می‌شد، امروز در قالب کم‌اهمیت جلوه‌دادن رنج هورمونی آنان ادامه یافته است.
بازگشت به زندگی با درمان درست
با این همه، نشانه‌های امیدبخشی نیز وجود دارد. بسیاری از زنان گزارش داده‌اند که پس از دریافت به‌موقع هورمون‌درمانی و حمایت حرفه‌ای، بهبود چشمگیری در به‌زیستی روانی خود تجربه کرده‌اند. برخی از آنان می‌گویند پس از سال‌ها رنج، زندگی برایشان تحمل‌پذیر شده است.
کارشناسان تأکید می‌کنند: همه زنان از هورمون‌درمانی سود نمی‌برند، اما همه آنان سزاوار بررسی وضعیت هورمونی و دریافت درمان مناسب هستند. سکوت درباره سلامت روان در دوره یائسگی طولانی شده و وقت آن رسیده که این بحران به‌عنوان یک مسئله مرگ و زندگی به رسمیت شناخته شود.
