استقلال همواره در طول تاریخ از بهترین مدافعان و هافبک راست‌های فوتبال ایران سود برده و جمعی از عالی‌ترین بازیکنان در ترکیب این تیم دیده شده‌اند. در گذشته سمت راست استقلال با جواد زرینچه شناخته می‌شد. بازیکنی که هنوز به زعم بسیاری از کارشناسان نظیرش در فوتبال ایران ظهور نکرده است. بعد از زرینچه زمان قابل توجهی سمت راست استقلال در اختیار محمد نوازی بود و این بازیکن با ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد سال‌ها در این سمت درخشید. بعد از نوازی نیز بازیکنانی همچون حیدری و غفوری نیز برای مدتی در این سمت ایفای نقش کردند تا استقلال همواره از بهترین ظرفیت ممکن در این پست برخوردار باشد. اما موتور درخشش استقلال در جناح راست همچنان روشن است و در سال‌های اخیر نیز شاهد حضور بازیکنان باکیفیتی در این جناح بودیم. صالح حردانی به واسطه برخورداری از سن و سال مطلوب با اینکه زمان اندکی از استقلال جدا بود، بعد از بازگشت به ترکیب آبی‌ها دوباره امید را به این جناح بازگردانده است اما نباید از حضور رامین رضاییان نیز غافل بود؛ بازیکنی که با وجود بودن در پست وینگر راست در فصل بیست و چهارم عملاً به گلزن‌ترین بازیکن استقلال تبدیل شد و توانست انتظارات را به خوبی برآورده کند. در فصل بیست و پنجم اما ترجیح سرمربی استقلال این است که از پتاسیل این دو بازیکن به طور توأمان استفاده کند. ساپینتو قصد دارد از حردانی به عنوان مدافع در ترکیب اصلی استفاده کند و این بازیکن را در خط دفاع تیمش متمایل به سمت راست به بازی بگیرد. رامین رضاییان نیز یک خط جلوتر از حردانی قرار خواهد گرفت تا همکاری این دو بازیکن، سمت راست استقلال را به جناحی پرنفوذ تبدیل و ذهن دیگر تیم‌ها را درگیر خود کند. تردیدی نباید داشت وقتی حردانی و رضاییان به طور توأمان در ترکیب استقلال به میدان بروند نیروی رقبا صرف مهار این دو بازیکن خواهد شد و به طور قطع مربیانی که رخ در رخ ساپینتو خواهند نشست، به دنبال راهکاری خواهند رفت تا شاید این زوج را مهار کنند. حال اگر حردانی و رضاییان به اوج هماهنگی برسند چه بسا استقلال از همین سمت بتواند بیشترین لطمه را به رقبای خود وارد کرده و تیمی پدید آورد که در این سمت کاملاً متفاوت با سایر رقبا است.
