داستان بی ام و هیدروژن 7

ب‌ام‌و هیدروژن ۷ یک پروتوتایپ با تولید محدود بود که در سال ۲۰۰۶ معرفی شد و به فناوری دوگانه‌سوز مجهز بود که امکان استفاده از هیدروژن و بنزین معمولی را فراهم می‌کرد. این خودرو بر اساس سری ۷ نسل E65 ساخته شده بود. درحالی‌که امروزه هیدروژن را بیشتر با فناوری سلول سوختی می‌شناسیم، ب‌ام‌و هیدروژن ۷ از هیدروژن برای تغذیه یک پیشرانهٔ درون‌سوز سنتی استفاده می‌کرد. این خودرو به نسخه‌ای اصلاح‌شده از موتور 6 لیتری V12 مجهز بود که در مدل 760i استفاده می‌شد و برای قابلیت دوگانه‌سوز تطبیق داده شده بود. این موتور به دلیل تغییرات اعمال‌شده، توان خروجی کمتری نسبت به نسخه استاندارد بنزینی داشت و تنها 260 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

این خودرو به یک مخزن هیدروژن مجهز بود که حدود ۸.۲ کیلوگرم هیدروژن را در خود جای می‌داد و برای پیمایش حدود ۲۰0 کیلومتر کافی بود. با ترکیب این مخزن با مخزن بنزین معمولی، خودرو می‌توانست درمجموع حدود ۶۴5 کیلومتر مسافت را طی کند. البته، این قطعات اضافی وزن بیشتری به همراه داشتند و هیدروژن ۷ حدود ۲۵۰ کیلوگرم سنگین‌تر از ب‌ام‌و 760Li استاندارد بود. تنها ۱۰۰ دستگاه از هیدروژن ۷ ساخته شد. ب‌ام‌و به دنبال نمایش هرچه بیشتر این خودرو بود و به همین دلیل نمونه‌های تولیدی آن را به افراد سرشناس اهدا کرد تا بیشتر دیده شود. این افراد شامل بازیگران و سلبریتی‌هایی مانند جی لنو، هیلاری سوانک و برد پیت و همچنین تری تاممینن، فعال محیط‌زیست و دبیر سابق آژانس حفاظت از محیط‌زیست کالیفرنیا بودند.

پیشرانه هیدروژنی ممکن است اختراعی مدرن به نظر برسد اما تاریخچه‌ای طولانی دارد که به قرن‌ها قبل بازمی‌گردد. در اواخر قرن نوزدهم، چند پروتوتایپ خودروی درون‌سوز هیدروژنی توسط مخترعان سوئیسی و فرانسوی ساخته شد اما تلاش‌های آن‌ها به تولید انبوه منجر نشد زیرا بنزین به‌تدریج غالب شد و هیدروژن به حاشیه رفت تا اینکه دهه‌ها بعد، در اواسط قرن بیستم، هیدروژن دوباره ظاهر شد. در سال ۱۹۶۶، جنرال موتورز پروتوتایپ الکتروون را معرفی کرد. البته این پروتوتایپ پیشرانهٔ درون‌سوز هیدروژنی نداشت و اولین خودرویی بود که به سلول سوختی هیدروژنی مجهز شد. بااین‌حال، این پروژه به تولید انبوه منجر نشد، زیرا فناوری هیدروژن هنوز در مراحل اولیه بود و برای تولید انبوه مناسب نبود.

اگرچه پروژه جنرال موتورز کنار گذاشته شد اما خودروسازان دیگر در نیمه دوم قرن بیستم و حوالی آغاز هزاره جدید به دنبال آن رفتند. تویوتا، ب‌ام‌و و مرسدس بنز ازجمله شرکت‌هایی بودند که خودروهای مفهومی هیدروژنی خود را معرفی کردند. در سال‌های اخیر، خودروسازان بیشتر روی پیشرانه‌های سلول سوختی هیدروژنی تمرکز کرده‌اند و چندین خودروی سلول سوختی به بازار معرفی شده‌اند ولی به دلیل زیرساخت‌های ضعیف، هنوز تقاضای زیادی برای این خودروها وجود ندارد.

داستان پیشرانه هیدروژنی ب‌ام‌و با هیدروژن ۷ پایان نیافت. این شرکت به تحقیق درباره امکان ساخت یک مدل هیدروژنی ادامه داد و آخرین به‌روزرسانی‌ها نشان می‌دهند که ممکن است چند سال دیگر یک ب‌ام‌و هیدروژنی ببینیم. این پروژه با همکاری تویوتا حال انجام است. به گفته رئیس ب‌ام‌و، هدف این شرکت عرضه اولین خودروی سلول سوختی تولیدی سری توسط یک خودروساز لوکس جهانی است. ب‌ام‌و همچنین از سال ۲۰۲۳ نسخه هیدروژنی شاسی‌بلند X5 را هم آزمایش کرده است