دارنده مدال طلای ماده پرتاب وزنه بازی‌های پارالمپیک پاریس گفت: ورزش برای پلی برای عبور از ناامیدی‌ها بود و خود را سربازی می‌دانم که رسالت جنگیدن دارد.
به گزارش هیچ یک _ نابغه پرتاب وزنه ایران که در قلب اروپا موفق به ضرب مدال طلای پارالمپیک شد از جمله قهرمانان خاص این مرز و بوم است. او از مشکل بینایی رنج می‌برد اما مانعی برای رسیدنش به پاریس نشد بلکه قهرمان روشندل ایران زمین با فتح سکوی نخست پارالمپیک نشان داد می‌تواند برای چندین دوره این رقابت‌ها، یک مهره قابل اطمینان باشد.
امیرحسین علیپور یک قهرمان خاص است او نه تنها پرتوقع نیست بلکه برخلاف دیگر قهرمانان گلایه از پاداش یا رسیدگی‌ها ندارد بلکه او خود را سربازی می‌داند که با بودجه مردمی به رقابت اعزام و رسالت جنگیدن برای او تعریف شده است؛ رقابتی که باید نتیجه داشته باشد زیرا اگر کم کاری کند خود را مدیون تک تک مردم ایران زمین می‌داند.
او در گفت‌وگو با خبرنگار اظهار داشت: ورزش برای من همه چیز است و خود را سربازی برای ایران زمین می‌دانم. لذا بابت اعزام‌ها رسالت دارم و باید بابت تک تک هزینه‌ها پاسخگو باشم.
علیپور مرد طلایی رده‌های سنی، نظری برخلاف دیگر قهرمانان دارد او گلایه‌مند از شرایط و پاداش نیست. چرا؟
ورزش برای من اولویت و همه چیز است تمام تمرکزم بر روی زندگی قهرمانی است و کسب افتخار برای ایران عزیز مهمترین راهبرد و برنامه‌ام به شمار می‌رود. زمانی که ورزش را شروع کردم به نیت قهرمانی آمدم و امروز نیز همچنان بر آن باور هستم، باوری که تلاش دارم بیشتر و بیشتر تحقق پیدا کند و هر دوره بهتر از قبل باشم.
یعنی روزی که به ورزش آمدید هدف فقط قهرمانی و طلا بود؟
من از یک خانواده نسبتا فقیر به ورزش آمدم اما لطف خدا شامل حالم شد و یک مربی بسیار خوب داشتم. دکتر مصطفی بهرامی همه جوره هوای من را داشت تا جایی که باور دارم که اول لطف خدا و دوم کمک مربیم من را به سکوی پارالمپیک رساند. ورزش در زندگی شخصی من بسیار تاثیرگذار بود.
با وجود تمام موانع، امید به قهرمانی داشتید؟
بله ورزش برای من از همان ابتدا پلی برای عبور از ناامیدی بود و اکنون متوجه شدم این پل من را به امید هدایت کرده است. خدا را شاکرم که با ورزش هم اسم و رسم‌دار شدم و هم اینکه توانستم دل مردم عزیز ایران را شاد کنم. واقعیت این است که ورزش برای من همه چیز است. ورزش هم به من نام داد و هم اینکه یک شخص مفید برای کشورم ساخت.
پاداش‌های خوبی هم نصیب شما شد، درسته؟
همه از لطف خدا و توجه مسئولان است. مربی من دکتر بهرامی زحمات زیادی کشید و من را به اینجا رساند. باید از دکتر مسعود پزشکیان رئیس جمهور محترم تشکر کنم. پاداش‌های المپیک و پارالمپیک را برابر کرد و ما نیز مانند المپیکی‌ها هستیم. اما اگر هم برابر نبود گلایه نداشتم زیرا من باورم متفاوت است.
چه باوری؟
من باور دارم به عنوان یک ورزشکار از بودجه این مردم استفاده می‌کنم و راهی مسابقات جهانی و پارالمپیک می‌شوم. رسالتم کسب نتیجه است و اگر کم‌کاری کنم در برابر مردم باید پاسخگو باشم. تا امروز نهایت تلاش را داشتم و به لطف خدا موفق شدم، امیدوارم مردم از من راضی باشند. ما ورزشکاران در برابر تک تک دلارهای این کشور باید مسئول باشیم. این دلارها برای ما هزینه می‌شود.
اما این پاداش‌ها حق شماست.
این پاداشی است که از بودجه مردم به ما پرداخت می‌شود. مردم ایران بسیار مردم نجیب و شریف هستند. در شرایطی که کشور به خاطر مسائل ناشی از تحریم‌ها دوران سختی را تجربه می‌کند اما مردم همچنان با عشق و علاقه ما را تشویق می‌کنند. با پول این مردم و کشور است که ما می‌توانیم به بالاترین سکوهای جهانی برسیم.
بسیار نظر خوبی است و در ورزش ایران کمتر کسی اینگونه فکر می‌کند راز اینگونه تفکر شما چیست؟
من یک ورزشکارم و رسالتم هم مشخص است. کشور برای ما هزینه می‌کند. اگر کم کاری کنیم بی‌تردید مدیون هستیم. باید پاسخگوی تمام این هزینه‌ها باشم. مردم از ما انتظار دارند چون با پول و بودجه این مردم داریم فعالیت می‌کنیم، لذا برای خوشحالی و شاد کردن دل مردم باید تمام تلاش خود را به کار بگیریم.
مردم قهرمانان خودشان را دوست دارند و برایشان دعا می‌کنند.
این لطف و نجابت مردم ایران است که قهرمانان خود را دوست دارند. در مراسم استقبال مردم از من وقتی که پاریس برمی‌گشتیم، صحنه‌های زیبایی دیدم و این تکلیف من را چند برابر می‌کند. باید پاسخگوی محبت این مردم باشم. در اوج جوانی هستیم و از تمام تفریحات و کارهای شخصی می‌گذریم تا لحظه‌ای مردم را شاد کنیم و این برای من بالاترین افتخار است. افتخار می‌کنم به عنوان فرزند این مرز و بوم پرچمدار کشورم در سالن‌های مختلف جهانی و المپیک هستم.
پس برای خودت اهداف مختلفی طراحی کردید؟
هدف اصلی من ثبت رکورد پارالمپیک برای ایران است. این رکورد در پارالمپیک ۲۰۰۰ سیدنی توسط لوپز کوبایی ثبت شده و ۱۵ متر است. من در پاریس رکورد ۱۴.۷۵ را ثبت کردم. به این رکورد نزدیک هستیم و امیدوارم در مسابقات هند بتوانم آن را جابجا کنم. در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های ایران هم شرکت کردم و با ۶۰ درصد آمادگی رکورد ۱۴.۸۰ را به ثبت رساندم. شکستن رکورد لوپز دور از دسترس نیست.
با این رکوردها در لُس‌آنجلس بی حریفید؟
اینگونه نیست. ممکن است پدیده‌هایی در جهان ورزش ظهور کنند که بالاتر از من باشند اما آرزویم این است که در دل آمریکا سرود ملی ایران را طنین‌انداز کنم و این بسیار مهم و ماندگار خواهد بود. امیدوارم بتوانم برای کشورم و مردم عزیز ایران مفید و موثر واقع شوم.
