خودروهای بنزینی
این مخالفت ریشه در واقعیتهای تلخ بازار دارد. رهبران این شش کشور هشدار میدهند که صنعت خودروسازی اروپا در میانه یک طوفان سهمگین قرار گرفته است؛ طوفانی که از کاهش تقاضا برای خودروهای برقی، رقابت بیامان و ارزان شرکتهای چینی، قیمت بالای انرژی و افزایش هزینههای نیروی کار نشأت میگیرد. آنها استدلال میکنند که حذف یکباره تمام گزینههای درونسوز، اروپا را به یک بیابان صنعتی تبدیل خواهد کرد. نکته مهم، زمانبندی این بازنگری است. درحالیکه بررسی مجدد قوانین برای سال ۲۰۲۶ برنامهریزی شده بود، اکنون به دلیل سرعت نگرفتن روند پذیرش خودروهای برقی، این بازبینی به همین ماه، جلو افتاده است. غولهای خودروسازی مانند فولکسواگن، استلانتیس و رنو با نگرانی این تحولات را دنبال میکنند زیرا میلیاردها یورو سرمایهگذاری آیندهشان به این تصمیم بستگی دارد.
در این میان، شکاف عمیقی بین اعضا دیده میشود. ایتالیا و آلمان بهشدت از صنایع خودروسازی خود دفاع میکنند درحالیکه فرانسه موضعی کاملاً طرفدار خودروی برقی اتخاذ کرده و سیاستهای حمایتی را برای حفظ مشاغل از طریق سرمایهگذاری در این حوزه پیش میبرد. بااینوجود، منطق شش کشور مذکور این است که هیچ راهحل جادویی و واحدی برای کربنزدایی وجود ندارد؛ بهعبارتدیگر، ممنوع کردن یک فناوری برای نجات سیاره، درحالیکه سهم بازار به رقبای خارجی واگذار میشود، راهحل هوشمندانهای برای بلندمدت نیست. این تردیدها تنها به اروپا محدود نمیشود و در آنسوی اقیانوس اطلس، رئیس هیئت منابع هوایی کالیفرنیا نیز اخیراً اعلام کرده که این آژانس در حال بازنگری در هدف خود برای فروش انحصاری خودروهای تمام برقی و پلاگینهیبریدی تا سال ۲۰۳۵ است. به نظر میرسد رؤیای خداحافظی کامل با موتورهای درونسوز در سراسر جهان با واقعیتهای سخت بازار روبرو شده است.
