کارگردان نمایش «روزی برای آرزو» که از دزفول در سیامین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان به صحنه رفت، با اشاره به روند شکل گیری نمایش، برنامهریزی و عملکرد ستاد جشنواره را قابل قبول ارزیابی کرد.
مرتضی سخاوت نویسنده، کارگردان و تهیهکننده نمایش «روزی برای آرزو» که در بخش نوجوان سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان همدان روی صحنه رفت، درباره بازخورد و استقبال مخاطبان از اجرای این اثر نمایشی به هیچ یک گفت: ما یک نوبت اجرا در صبح و ۲ نوبت اجرا در عصر داشتیم و استقبال مخاطبان عالی بود و ارتباطی متقابل بین نمایش و مخاطبان برقرار شد. خوشحال هستیم که کار را آنگونه که شایسته بود روی صحنه بردیم.
وی درباره موضوع نمایش توضیح داد: «روزی برای آرزو» برگرفته از اسطوره آرش کمانگیر با نگاهی نو و معاصر است. آرش کمانگیر به عنوان بستر مناسبی برای ایجاد قصهای جدید استفاده شد. کار به نوعی سایکودرام است و در این نمایش یک بچه چگونگی از نوجوانی به جوانی رسیدن را میآموزد.
سخاوت که حدود ۱۰ بار در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان حضور داشته است، با اشاره به اجرای این نمایش در سالن بوعلی شهر همدان، درباره برنامهریزی ستاد جشنواره سیام یادآور شد: کیفیت سالن مناسب بود و مسئولان و همکاران ستاد جشنواره و سالن همراهی خوبی با گروه داشتند. برنامه ریزی نیز بسیار قابل توجه بود. ما با گروه بازیگران دختر نمایش ساعت ۴ صبح از دزفول به همدان رسیدیم و خانم معصومی از ستاد جشنواره در آن ساعت در ترمینال حضور پیدا کرد و بلافاصله برای اسکان ما اقدامات لازم را انجام داد. اگر لطف ایشان نبود اکثر بچههای گروه بیمار میشدند.
کارگردان «روزی برای آرزو» درباره اینکه آیا مسئولان استان خوزستان از این نمایش برای حضور در سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان حمایت کردهاند یا نه، تصریح کرد: هیچکدام از مسئولان استان حاضر نشد حتی مینیبوسی را در اختیار گروه قرار دهد تا به همدان سفر کنیم و به همین دلیل من با هزینه شخصی بلیت اتوبوس برای تمام اعضای گروه را تأمین کردم. متأسفانه بچههای گروه برای رسیدن به همدان و جشنواره اذیت شدند. تمام هزینه تولید کار را شخصی تأمین و به عنوان مثال ۱۵ میلیون تومان هزینه جابهجایی دکور نمایش را پرداخت کردم. سالها است که بازنشسته فرهنگی هستم. از آنجایی که دیده بودیم دیگر گروههای تئاتر استان هم در مراجعه به مدیران و مسئولان به در بسته میخورند، برای حفظ حرمت خودمان در هیچ خانهای را نزدم.
وی درباره اجرای عمومی «روزی برای آرزو» در شهر دزفول یادآور شد: من با ۶۵ سال سن رغبتی برای حضور در جشنواره نداشتم ولی برای ایجاد انگیزه بیشتر در بچهها در این رویداد حضور پیدا کردم. پیش از این نمایش را در حوزه هنری تهران روی صحنه برده بودیم و قرار است نمایش را از یک بهمن در دزفول نیز اجرا کنیم.
سخاوت با بیان اینکه بخشی از کمک هزینه مدنظر جشنواره به گروه پرداخت شده است، متذکر شد: این مبالغ پاسخگوی نیازهای مالی ما نیست. تئاتر ما به سمتی رفته که گروهها یا با استفاده از فناوری دیجیتال، موزیک و جلوههای ویژه کار تولید میکنند یا به سمت تولید و اجرای کمدیهای نازل رفتهاند. تئاتر محتواگرا در کشور ما مهجور شده است. متأسفانه ذائقه مخاطب را آن تئاترها تغییر داده است.
وی در پایان سخنان خود تأکید کرد: من به عنوان یک بازنشسته یک بار میتوانم از جیب خود برای تولید و اجرای کار هزینه کنم تا نوجوانان علاقهمند به تئاتر از مسیر درست منحرف نشوند ولی نمیدانم تا کی بتوانم این کار را انجام دهم. باید این وضعیت تئاتر به صورت ریشهای آسیب شناسی شود تا بار دیگر شاهد تولید و اجرای آثاری باشیم که به معنای واقعی تئاتر هستند.
عکس از پرتو جغتایی است.
