قهرمان فوقسنگین وزنهبرداری سال ۲۰۲۵ آسیا با بیان اینکه برای تفریح به پیکارهای جهانی ۲۰۲۵ فورده نروژ نرفته بودم، گفت: یکسال، سختی تمرینات را تحمل کردم اما در نروژ و سالن مسابقات نظارهگر رویاهای بر باد رفته خودم بودم.
به گزارش هیچ یک ، آیت شریفی یکی از مدعیان فوقسنگین جهان در شرایط کنونی است. او به همراه علی داودی، علیرضا یوسفی، گورمیناسیان، لالایان و علی عمار در تلاش هستند تا بتوانند میراثدار تاج و تخت لالشا تالاخادزه افسانهای باشند.
تالاخادزه گرجستانی در سال ۲۰۲۴ و بعد از کسب نشان طلای المپیک ۲۰۲۴ پاریس از دنیای فولاد سرد خداحافظی کرد. بعد از تلاخادزه، لالایان ارمنی در مسابقات جهانی سالهای ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ به عنوان قهرمانی جهان رسید. لالایان هر چند که در این ۲ سال توانست عناوین ارزشمندی را به دست آورد اما ملیپوش ارمنستانی اقتدار غول گرجستانی را نداشت و توسط قهرمانان ایرانی به چالش کشیده شد.
لالایان در حالی سال ۲۰۲۴ در سکوی نخست مجموع ایستاد اما در دوضرب قافیه را به علیرضا یوسفی و علی داودی باخت.
اما با وجود شروع مقتدرانه پولادمردان ایران در جهانی ۲۰۲۴، داستان مسابقات فوقسنگین پیکارهای جهانی ۲۰۲۵ پایانی غمانگیز را برای نمایندگان ایران داشت. در حالی که قرار بود علی داودی نایب قهرمان المپیک و آیت شریفی قهرمان آسیا، چالش جدی را برای لالایان و گورمیناسیان ایجاد کنند اما داستان به گونهای دیگر رقم خورد.
آیت شریفی در گفت وگو از روز مسابقات به عنوان یکی از تلخترین روزهای زندگی ورزشی خود یاد کرد و گفت: تمام تلاشم را به کار گرفتم تا بتوانم وزنه بزنم اما مصدومیت اجازه نداد و شاهد پرپر شدن رویایم در سالن فورده بودم.
متن کامل این گفت وگو به شرح زیر است:
آیت شریفی شرایط سختی را در فورده تجربه کرد و مصدومیت اجازه نداد به سکوی جهانی برسد؛ چرا این شرایط برای شما ایجاد شد؟
در حدود یکسال به صورت متوالی در اردوی تیم ملی بودم. چند ماه قبل از این مسابقات به عنوان قهرمانی آسیا رسیدم. تمام شرایط برای یک نتیجه مطلوب در فورده آماده بود و رکوردهای من در تمرین و انتخابی تیم ملی موجود است اما متاسفانه مصدوم شدم و نتوانستم.
مصدومیت بدموقعی داشتید؟
بله دو هفته پیش از اعزام به مسابقات جهانی از ناحیه چهار سر ران دچار پارگی شدم و پارگی هم ۸۰ درصد بود. خیلی تلاش کردم تا به مسابقات برسم اما متاسفانه نشد.
روز بازدید مهدی علینژاد مصدوم شدید؟
بله. آن روز مصدوم شدم و کادر فنی و پزشکی تلاش زیادی داشتند تا من برسم اما متاسفانه نشد.
ولی آن روز کادر فنی اعلام کرد که چیز مهمی نیست.
هر مصدومیتی که ایجاد میشود برای تشخیص میزان آن نیاز به زمان است، کادر فنی بدون عکس، آزمایش و M.R.I نظرشان را گفته بودند. من آن روز وزنه ۲۵۰ کیلوگرمی را زدم و مصدوم شدم اما چند روز بعد میزان مصدومیتم مشخص شد.
چرا با مصدومیت به فورده اعزام شدید؟
من یکسال برای مسابقات جهانی زحمت کشیدم. رفته بودم تا مزد زحماتم را بگیرم و برای تفریح به فورده نرفتم. حتی در روز مسابقه هم تا آخرین دقایق تلاش کردم و وزنه ۱۴۰ کیلوگرمی را در پشت صحنه زدم اما مصدومیت اجازه کار به من نداد.
پس روز سختی برای شما بود؟
بله زمانی که یکسال به امید مدال جهانی تلاش میکنید و همه چیز در چند روز نابود میشود خیلی سخت است. در سالن پیکارهای جهانی وزنهبرداری در فورده شاهد پر پر شدن رویاهایم بودم. برای مدال جهانی رفته بودم اما متاسفانه با بدشانسی مواجه شدم. مصدومیت من همچنان ادامه دارد و اکنون روند درمانم را دنبال میکنم و باید تا بهمن ماه این روند را طی کنم. برخی بیرون گود نشستند و نقد میکنند اما کسی از شرایط سخت من خبر نداشت.
بازیهای کشورهای اسلامی را هم از دست دادید.
هدف من جهانی بود و اصلا به بازیهای کشورهای اسلامی فکر نمیکردم. خوشحالم که رضا حسنپور موفق شد در این مسابقات مدال بگیرد. رضا بعد از چند سال حضور در اردوهای تیم ملی، به حق خود رسید و امیدوارم بتواند در ادامه موفقیت بیشتری کسب کند.
برای رقابت های سال آینده برنامه دارید؟
من برای بهترین مدال دسته فوقسنگین برنامه دارم. چند سالی است که در اردو هستم و با بدشناسی دست به گریبانم. تمام تلاش خود را میکنم تا نتیجه زحماتم را بگیرم. به دنبال آن هستم که حقم را از وزنهبرداری بگیرم. من تمام نشدم و برای پیراهن تیم ملی تلاش میکنم.
ولی در آسیا رقیبان بزرگی حضور دارند؟
در ایران من ، علی و علیرضا هستیم و جوانان خوبی هم حضور دارند. در آسیا گورمیناسیان در سالهای پایانی است اما علی عمار عراقی وزنههای خوبی زده است. او ۲۱۲ کیلوگرم یکضرب مهار کرد من ۲۱۰ را در تمرینات زدم. در دوضرب هم رکوردهای بسیار خوبی دارم. امیدوارم قهرمانان ایران بتوانند مدال طلای فوق سنگین جهان و المپیک را برای کشور به ارمغان بیاورند.
