کادیلاک اسکالید
برخلاف بسیاری از کارهای قبلی منصوری که با طراحیهای اغراقآمیز شناخته میشوند، این اسکالید چهرهای نسبتاً آرام و متین دارد. تمرکز اصلی تیونر بر استفاده از فیبر کربن برای افزودن چاشنی اسپرت به این خودروی لوکس بوده است. این تغییرات شامل قطعاتی مانند تریم بالای جلوپنجره، ورودیهای هوای سپر جلو، اسپویلر لبهٔ سپر، رکابهای جانبی، اسپویلر سقف و بالهٔ روی درب صندوقعقب میشود؛ اما شاید برجستهترین بخش در نمای عقب، دیفیوزر جدید با طراحی چهار تکه و یک چراغ ترمز اضافی در مرکز آن باشد که ظاهری بسیار تهاجمی به خودرو بخشیده است.
هرچند منصوری بهطور رسمی مشخصات فنی این مدل خاص را اعلام نکرده اما پیشازاین در پروژهای مشابه روی همین نسل از اسکالید، قدرت پیشرانه ۶.۲ لیتری V8 را به ۴۵۵ اسب بخار و گشتاور آن را به ۶۵۰ نیوتن متر رسانده بود. به نظر میرسد سیستم اگزوز جدیدی که روی این خودرو نصب شده، علاوه بر بهبود عملکرد، غرش دلنشینتری را نیز برای این هیولای آمریکایی به ارمغان آورده است؛ صدایی که نشان از قدرت نهفته در زیر کاپوت دارد.
این اسکالید سفیدرنگ که بر پایه مدل پیش از فیسلیفت نسل پنجم ساخته شده، با رینگهای دیسکی شکل جدید و نشان منصوری که در نقاط مختلف بدنه دیده میشود، به ابزاری برای بازاریابی شعبهٔ آمریکای شمالی این شرکت تبدیل شده است. منصوری با انتشار ویدیوهایی از این خودرو در شبکههای اجتماعی، توجه علاقهمندان به خودروهای لوکس و خاص را به خود جلب کرده است.
