ستاره‌ای که مهاجم نوک کلاسیک نیست
جام تهران/ شاید یکی از نکاتی که باعث شده تیم ملی ایران طی بازی‌های اخیر خود در فاز حمله کیفیت همیشگی خود را نداشته باشد، غیبت برخی مهره‌های کلیدی خط حمله تیم است. از وینگرهای مهمی چون قایدی و قلی‌زاده گرفته تا مهاجم اول ایران در یک دهه اخیر یعنی سردار آزمون که همه آنها شانس حضور در اردوهای تدارکاتی برای جام جهانی ۲۰۲۶ را از دست داده‌اند و این موضوع باعث شده تا دست امیر قلعه‌نویی برای امتحان کردن ترکیب‌های مختلف در فاز تهاجمی بسته باشد. شاید ترکیب فعلی تیم در خط دفاعی و خط میانی، مشابه با چیزی باشد که در جام جهانی خواهیم دید اما بدون شک، ترکیب تهاجمی تیم در بازی‌های جام جهانی علی‌الخصوص در شرایط آرمانی سردار آزمون که در این فصل دچار مصدومیت‌های مختلفی شده، با ترکیب فعلی تیم ملی ایران متفاوت خواهد بود. نکته اینجاست که غیبت این بازیکنان در ترکیب تیم ملی، علاوه بر مشکلاتی که برای کادرفنی ایجاد کرده، باعث افت کیفیت همیشگی دیگر ستارگان خط حمله ایران نیز شده است.
در واقع طارمی بیشتر تبدیل به بازیکنی شده که برای دیگر بازیکنان تیم فضاسازی می‌کند و خودش کمتر از قبل در موقعیت‌های گلزنی قرار می‌گیرد و برای همین، شاید پست مناسب او در شرایط فعلی، پست شماره ۹ نباشد. از زمان مصدومیت آزمون، طارمی در ۸ بازی تیم ملی به میدان رفته که حاصل آن، تنها دو گل و یک پاس گل بوده است و اگر گلزنی به‌عنوان یار تعویضی مقابل هند در کافا را فاکتور بگیریم، او در هیچ یک از مسابقات پس از صعود به جام جهانی در امر گلزنی موفق نبوده است. حالا سؤال اصلی اینجاست که با توجه به تغییر شکل بازی طارمی، در صورت تداوم مصدومیت‌های آزمون برنامه امیر قلعه‌نویی برای خط حمله تیم ملی چه خواهد بود؟
