کارگردان فیلم کوتاه «بیست و یک» گفت: می‌خواستم عمق سیاهی و تاریکی اعتیاد و مواد مخدر را به همه کسانی که شاید آن را جدی نمی‌گیرند، نشان دهم.
فرزاد رنجبر در گفت‌وگو با هیچ یک _ درباره «بیست و یک» گفت: این فیلم کوتاه یک دارم دلهره‌آور خانوادگی است که در فضای اعتیاد روایت می‌شود. این فیلم شانه به شانه ژانر وحشت زده است و از آن ژانر برای جذابیت بصری خود استفاده می‌کند. «بیست و یک» رابطه پدر و پسری است که قصه اش در بستر خانواده اتفاق می‌افتد اما کنش‌آن دلهره آور و پرتعلیق است.
رنجبر درباره ایده ساخت این فیلم عنوان کرد: من چندسال درگیر اعتیاد بودم و پس از آن در سمت درمانگر در این حوزه فعالیت کردم؛ بر این اساس اعتیاد دغدغه من بود و همیشه دنبال این هستم که در این باره فیلم بسازم. ایده فیلم در لحظه‌ای به ذهنم رسید و بخش گسترده ای از فیلم نامه را در دو روز نوشتم و این یک داستان تخیلی است.
این کارگردان تصریح کرد: برداشت من از اعتیاد این است که آدم‌هایی که آن را تجربه نکرده‌اند نمی‌توانند عمق و تاریکی و تلخی‌اش را احساس کنند. بنابراین تلاش کردم تا در این قصه به عمق تاریکی اعتیاد و هولناکی آن نفوذ کنم. شاید نتوانستم به آن عمقی که در نظر داشتم برسم و آن تاریکی را نشان دهم اما می خواستم تصویری از اعتیاد را نشان دهم که نهیب زننده باشد. مخاطب این داستان همه آدم های در معرض اعتیاد هستند؛ بویژه کسانی که شاید سهل انگارانه با این مقوله برخورد می‌کنند.
وی افزود: اعتیاد بیماری است و هرکسی درگیر آن است نمی‌تواند به راحتی از آن بیرون بیاید اما در نهایت تا خودش نخواهد نمی‌تواند آن را حل کند.
رنجبر در پاسخ به این سوال که چالش های ساخت این اثر چه بوده است بیان کرد: «بیست و یک» دو بازیگر داشت که قصه روی کار آنان استوار است. باید بچه خاصی برای این نقش انتخاب می شد چون به هر بچه‌ای نمی‌شد اعتماد کرد؛ ضمن این که برای بازیگر نقش پدر هم مختصات خاصی مدنظر بود. به همین دلیل انتخاب بازیگر چالش بسیار مهمی برایم بود.
وی تاکید کرد: از حدود ۵۰ نفر که شناخته شده نبودند یا جایی دیده شده بودند تست گرفتیم و چند گزینه هم نسبتا مناسب بودند که من بر سرانتخاب‌شان مردد بودم تا این که حسین شهبازی اتفاقی به من معرفی شد و به نظرم رسید که او گزینه مناسبی است. از سوی دیگر علی نفیسی ورزشکار است و بدن ورزیده‌ای دارد. گزینه‌هایی بودند که این نقش را بازی کنند و دیگران اصرار داشتند آنها بازی کنند اما در بازیگری نفیسی چیزی می‌دیدم که به نظرم می‌رسید او برای ایفای نقش باورپذیرتر است و در نهایت هم به هدفم رسیدم.
او در پاسخ به این که مهم‌ترین ویژگی فیلم کوتاه چیست، گفت: از ابتدا که فیلمسازی را شروع کردم می خواستم فیلمساز بلند شوم. فیلم کوتاه شاید مسیری باشد برای رسیدن به قالب بلند ولی این مدیوم هم برای من اصالت دارد. سینمای کوتاه برای من جذاب است و این که در زمانی کم قصه‌ای را روایت کنید و بر مخاطب اثرگذار باشید لذت دارد. قطعا زمانی که بتوانم فیلم بلند بسازم فیلم کوتاه نخواهم ساخت اما باز هم تاکید می‌کنم که قالب کوتاه برای من اصالت و جذابیت خود را تا همیشه حفظ خواهد کرد.
«بیست و یک» به کارگردانی فرزاد رنجبر و تهیه‌کنندگی سیدمحمد هادی آقاجانی از آثار بخش ملی چهل و دومین جشنواره فیلم کوتاه تهران، داستان پسربچه‌ای است که در یک آزمون دشوار موظف می‌شود برای ترک اعتیاد پدرش ۲۱ روز او را در اتاق حبس کند.
این فیلم محصول سازمان اوج است و علی نفیسی، حسین شهبازی و سروشا سادات فاضلی در آن بازی کرده‌اند.
