
کلودیا کاردیناله، بازیگر سینمای ایتالیا که در فیلمهای «پلنگ صورتی» و «هشت و نیم» بازی کرده بود، در ۸۷ سالگی درگذشت.
به گزارش هیچ یک _ کلودیا کاردیناله، بازیگر سینمای ایتالیا که در فیلمهای کلاسیک ایتالیایی از جمله «هشت و نیم» فلینی و «روکو و برادرانش» ویسکونتی و وسترن اسپاگتی «روزی روزگاری در غرب» سرجیو لئونه و همچنین «پلنگ صورتی» بازی کرده بود، درگذشت. او ۸۷ ساله بود.
این بازیگر ایتالیایی که در نمور، نزدیک پاریس درگذشت، در اوایل دوران حرفهای خود، در نقشهای مکمل تأثیرگذاری ظاهر شد که «روکو و برادرانش» ساخته ویسکونتی و «پلنگ» دیگر فیلم این کارگردان در کنار آلن دلون به یاد ماندنی بود.
بازی وی در فیلم «هشت و نیم» فلینی در کنار مارچلو ماسترویانی و فیلم ماجراجویی تاریخی فرانسوی «کارتوش» فیلیپ دو بروکا در سال ۱۹۶۳ در مقابل ژان پل بلموندو نیز با تحسین روبه روشد.
در فیلم کمدی کلاسیک «پلنگ صورتی» ساخته بلیک ادواردز در سال ۱۹۶۳، او نقش پرنسس دالا را بازی کرد و در فیلم وسترن «حرفهایها» ساخته ریچارد بروکس در سال ۱۹۶۶ در نقش همسر یک مرد ثروتمند جلوی دوربین رفت. این فیلم با بازی برت لنکستر و لی ماروین نامزد اسکار کارگردانی، فیلمنامه و فیلمبرداری شد. در فیلم وسترن اسپاگتی «روزی روزگاری در غرب» ساخته سرجیو لئونه نیز بازی وی در نقش زنی که اجساد فرزندان مردهاش را پیدا میکند، به یادماندنی بود.
وی همچنین بازیگر فیلم «فیتزکارالدو» ورنر هرتسوگ در سال ۱۹۸۲ بود و سال ۱۹۸۴ در اقتباس سینمایی مارکو بلوچیو از «انریکو چهارم» (هنری چهارم) اثر پیراندلو، در مقابل ماسترویانی بازی کرد.
این بازیگر در تونس از والدینی با اصالت سیسیلی متولد شد. زبانهای اصلی او فرانسوی، عربی تونسی و زبان سیسیلی والدینش بود و تا زمانی که شروع به بازی در فیلمهای ایتالیایی نکرده بود، ایتالیایی صحبت کردن را یاد نگرفت.
او اولین حضور سینمایی خود را در فیلم «گوها» ساخته ژاک باراتیه در سال ۱۹۵۸ تجربه کرد، که در مقابل عمر شریف نقشآفرینی کرد.
وی همچنین بازیگر فیلم «معامله بزرگ در خیابان مدونا» ساخته ماریو مونیچلی در سال ۱۹۵۸ با بازی ویتوریو گاسمن و مارچلو ماسترویانی بود که نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد و وی را به سرعت به بازیگری بسیار پرکار در صحنه سینمای ایتالیا بدل کرد و سال ۱۹۵۹ با ۶ فیلم و سال ۱۹۶۰ با ۴ فیلم ظاهر شد.
این بازیگر که درطول ۵ دهه به طور مداوم کار کرد. وقتی ۷۹ ساله بود، گفت: چیزی که این روزها بیشتر از همه نگرانکننده میدانم این است که به محض اینکه یک بازیگر زن به ۶۰ سالگی میرسد، به سطل زباله انداخته میشود، البته به جز موارد بسیار کمی. من هنوز به کار کردن ادامه میدهم، اما به پول اهمیتی نمیدهم. چیزی که برایم مهم است کمک به کارگردانانی است که تازه شروع به کار کردهاند.
این بازیگر سال ۲۰۰۲ جایزه خرس طلایی افتخاری جشنواره فیلم برلین، سال ۱۹۹۳ جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز و سال ۱۹۹۷ جایزه دیوید دی دوناتلو ایتالیا را دریافت کرد. پیش از آن او در سال ۱۹۶۱ برای بازی در فیلم «دختری با چمدان» ساخته والریو زورلینی جایزه ویژه دیوید و سال ۱۹۶۸ برای فیلم «مافیا» ساخته دامیانو دامیانی و سال ۱۹۷۱ برای فیلم «دختری در استرالیا» ساخته لوئیجی زامپا جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرده بود.