پژوهشگران آرژانتینی با توسعه قطره‌های چشمی حاوی پیلوکارپین و دیکلوفناک، بهبود پایدار بینایی نزدیک را در ۹۹ درصد بیماران مبتلا به پیرچشمی میسر ساخته‌اند.
به گزارش هیچ یک ، وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است:
تقریباً همه افراد با افزایش سن، دچار پیرچشمی می‌شوند که توانایی تمرکز بر اشیای نزدیک و خواندن متون ریز را دشوار می‌کند. برای بسیاری از افراد، راه‌حل، استفاده از عینک مطالعه است؛ اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که می‌توان به سادگی با استفاده از قطره‌های چشمی خاص، دو یا سه بار در روز، این وضعیت را بهبود داد.
پژوهشگران آرژانتینی که این قطره‌های چشمی را توسعه دادند، در چهل و سومین کنگره انجمن اروپایی جراحان آب‌مروارید و عیوب انکساری (ESCRS)، یافته‌های خود را ارائه کردند. این قطره‌های چشمی جدید که حاوی ترکیبی از پیلوکارپین و دیکلوفناک هستند، می‌توانند بهبود چشمگیری در بینایی افراد مبتلا به پیرچشمی ایجاد کنند.
این درمان غیرتهاجمی که اثرات آن تا ۲ سال ماندگار است، می‌تواند وابستگی به عینک را کاهش دهد و تحولی در مدیریت پیرچشمی ایجاد کند.
این مطالعه که روی ۷۶۶ بیمار انجام شد، نشان داد که استفاده از این قطره‌ها دو تا سه بار در روز می‌تواند به مدت ۲ سال بینایی نزدیک را بهبود بخشد. بیماران پس از استفاده از قطره، قادر به خواندن دو تا سه خط بیشتر در نمودار بینایی‌سنجی بودند.
این درمان، یک جایگزین غیرتهاجمی برای عینک مطالعه و جراحی محسوب می‌شود. پیلوکارپین با تنگ‌کردن مردمک و فعال‌کردن عضلات مژگانی به بهبود تمرکز کمک می‌کند، در حالی که دیکلوفناک التهاب و ناراحتی ناشی از پیلوکارپین را کاهش می‌دهد.
نتایج مطالعه نشان داد که یک ساعت پس از استفاده از قطره، بیماران به طور میانگین ۳.۴۵ خط بهبود در بینایی نزدیک نشان دادند. ۹۹ درصد بیماران گروهی که از قطره با غلظت یک درصد پیلوکارپین استفاده می‌کردند، به بینایی بهینه دست یافتند. بهبود بینایی در همه گروه‌های تحت مطالعه تا ۲ سال ماندگار بود.
عوارض جانبی گزارش شده عمدتاً خفیف و موقت بودند و شامل تاری دید (۳۲ درصد)، سوزش چشم (۷.۳ درصد) و سردرد (۸.۳ درصد) می‌شدند. هیچ موردی از افزایش فشار داخل چشمی یا جداشدگی شبکیه گزارش نشد.
این مطالعه نشان می‌دهد که قطره‌های چشمی ترکیبی می‌توانند یک گزینه درمانی مؤثر و ایمن برای بیماران مبتلا به پیرچشمی باشند که به دنبال جایگزین‌هایی غیر از عینک یا جراحی هستند. با این حال، پژوهش بیشتر برای ارزیابی دقیق‌تر کارآیی و ایمنی این روش در جمعیت‌های بزرگ‌تر لازم است.
این یافته‌ها می‌تواند راه را برای توسعه درمان‌های دارویی جدید در زمینه پیرچشمی هموار کند و امید تازه‌ای برای میلیون‌ها نفری که از این عارضه رنج می‌برند، ایجاد کند.
