جای خالی اوریه و یک مدافع چپ جهانی
وحید هاشمیان از ابتدای این فصل در تصمیمی عجیب و پرانتقاد فرشاد احمدزاده را به دفاع چپ برد و میلاد محمدی مدافع چپ اصلی و ملی‌پوش تیم را بیرون گذاشت چرا که در تمرینات پیش فصل متقاعد شده بود که محمدی بازیکن مدنظرش در آن پست نیست. با این وجود احمدزاده در همان بازی اول فصل مقابل فجرسپاسی نشان داد با وظایف یک مدافع کناری آشنایی چندانی ندارد و همین که بازیکن متخصص آن پست نیست یعنی باگ‌هایی در آن جناح وجود دارد که اتفاقاً همین نکته هدف تیم پیروز قربانی برای ضربه زدن به دروازه پرسپولیس هم قرار گرفت. در دفاع راست هاشمیان در هر مسابقه از یک بازیکن استفاده کرده؛ براجعه مقابل فجر، صحرایی در برابر سپاهان و میلاد محمدی در دیدار با فولاد که هیچ کدام نمایش کامل و کم‌نقصی ارائه ندادند. براجعه در حمله و ارسال‌ها خوب بود و یکی دو باری هم دروازه تیمش را نجات داد اما از آنجایی که اساساً وینگر راست پست تخصصی اوست در فاز دفاع آسیب پذیر است و در گل خورده سهم مشترکی با حسین کنعانی زادگان داشت. صحرایی هم ذاتاً مدافع میانی و هافبک تدافعی است و با اینکه فصل قبل به عنوان دفاع راست یکی دو باری بازی کرده اما مقابل سپاهان و در آن بازی که بشدت تحت فشار بود در فاز دفاع بارها پشت خورد یا دورش زدند اما در حمله دو سه حرکت مؤثر داشت. میلاد محمدی هم مثل دو بازیکن دیگر متخصص بازی در دفاع راست نیست و با اینکه در بازی مقابل فولاد دوندگی بالایی داشت اما در کارهای ترکیبی و حتی دفاع عملکرد نصف و نیمه‌ای داشت. کیفیت مدافعان کناری پرسپولیس در سه هفته ابتدایی فصل ثابت کرد در هر دو جناح این تیم نیاز به بازیکنان کامل‌تر و باکیفیت‌تری دارد. مثلاً شاید اگر اوریه مصدوم نمی‌شد الان تیم شرایط بهتری داشت اما در جناح مقابل هاشمیان هنوز دنبال مدافع کلاس جهانی است.
