مهران احمدی، هافبک استقلال، اولین بازی ملی خود را در تورنمنت کافا مقابل افغانستان تجربه کرد و با این حضور، یکی از اتفاقات جالب و امیدوارکننده در ترکیب تیم ملی رقم خورد. ورود او به ترکیب اصلی و بازی در خط میانی تیم ملی، نشاندهنده اعتماد کادرفنی به استعداد و آمادگی جسمی و فنی اوست. این تجربه اولیه، علاوه بر ایجاد انگیزه برای خود مهران، توجه کارشناسان و هواداران فوتبال ایران را نیز به خود جلب کرده است.
با توجه به سن و سال احمدی و همچنین رقابت شدید در پست هافبک میانی، مسیر او در تیم ملی در ابتدا با چالشهایی همراه خواهد بود. تیم ملی ایران در این پست بازیکنان باتجربه و مطرحی چون سامان قدوس، علیرضا جهانبخش و دیگر هافبکهای حرفهای دارد که سالها در مسابقات بینالمللی و لیگهای معتبر تجربه کسب کردهاند. در چنین شرایطی، مهران احمدی نیاز دارد که از لحاظ تاکتیکی و بدنی به سرعت به سطح بازی در تیم ملی برسد و نقاط قوت خود را به شکل برجستهای نشان دهد تا جایگاهش را تثبیت کند. یکی از مزایای احمدی، انعطافپذیری و انرژی بالای اوست که میتواند در بازیهای تهاجمی و دفاعی تیم ملی به کار گرفته شود و بیشک قلعهنویی و همکارانش با شناسایی دقیق قابلیتهای این بازیکن، او را به تیم ملی فراخواندهاند وبعید است که دعوت از مهران یک دعوت مقطعی باشد. اگر مهران احمدی بتواند در ادامه تورنمنت با عملکرد قابل اعتماد و نمایش تاکتیکی مناسب خود را ثابت کند، پتانسیل این را دارد که به یک سورپرایز ویژه برای فوتبال ایران تبدیل شود؛ بازیکنی که میتواند گزینهای تازه و غیرمنتظره برای تغییر تاکتیکها و ایجاد تنوع در خط میانی باشد. این موضوع به ویژه زمانی اهمیت پیدا میکند که بدانیم تیم ملی به ترکیبی از بازیکنان باتجربه و جوان نیاز دارد تا در مسیر مسابقات مهم بینالمللی، تعادل میان تجربه و انرژی تازه حفظ شود. به هرحال آینده مهران احمدی در تیم ملی بستگی به پیگیری تمرینات شخصی، عملکرد در بازیهای رسمی و تطبیق با تاکتیکهای تیم ملی دارد که باید دید او به واسطه انرژی و جوانی، آیا قادر است معادلات در خط میانی تیم ملی را بر هم بزند یا خیر؟!