بیست و پنجمین دوره لیگ برتر فوتبال با توجه به برگزاری در سال جام جهانی اهمیت بالاتری نسبت به سالهای گذشته دارد و همین سبب شده حساسیت بازیهای این فصل بالاتر برود. همه کارشناسان اذعان دارند از دل یک لیگ قوی، تیم ملی قدرتمند هم بیرون میآید و این مسأله، مسئولیت باشگاهها را بهخصوص در سالی که منتهی به جامجهانی میشود، بیشتر از هر زمانی کرده است. اگرچه بخشی از ترکیب تیم ملی را لژیونرها تشکیل میدهند اما بخش عمدهای از ترکیب، بازیکنان لیگ برتری هستند که باید در دل مسابقات این فصل آماده حضور در مأموریت سخت در جامجهانی شوند. با توجه به اهمیت این مسأله، لیگ برتر به نوعی در فصل جدید به عنوان پشتیبان و حامی اصلی تیم ملی نقش مهمی در آمادهسازی هر چه بهتر تیم ملی برای مسابقات جامجهانی دارد. اگر چه بازیکنان لیگ برتری هم برای قرار گرفتن در لیست نهایی با انگیزه مضاعفتری پا به مسابقات خواهند گذاشت، انگیزهای که قطعاً به بالا بردن سطح لیگ نیز کمک خواهد کرد. با توجه به نقش بااهمیت لیگ در آمادهسازی تیم ملی، اولین اصل مهمی که در فصل جدید باید مورد توجه قرار بگیرد، تعامل و همکاری بیش از گذشته تیم ملی و باشگاههاست؛ تعاملی که میتواند در یک حضور قدرتمندانهتر در جامجهانی کمک کند. صحبتهای رحمان رضایی دستیار امیر قلعهنویی در مراسم قرعهکشی لیگ بیست و پنجم هم نشاندهنده اهمیت این همکاری بود. او عنوان کرد که مربیان باشگاهها با کادرفنی تیم ملی در لیگ امسال که به مسابقات جام جهانی ختم میشود، باید در هماهنگی کامل باشند و درباره شرایط بازیکنان ملیپوش لیگ برتری، حساسیتهای لازم را در نظر بگیرند و هماهنگ با سرمربی تیم ملی باشند.
در این زمینه انتظار میرود فدراسیون فوتبال نقشی کلیدی در ایجاد ارتباط مؤثر بین باشگاهها و تیم ملی ایفا کند. لازم است با برگزاری جلسات و مذاکرات مناسب، روحیه همکاری را تقویت کرده تا در سال برگزاری جام جهانی، قلعهنویی بتواند از فرصتهای آمادهسازی تیم ملی به بهترین شکل ممکن بهرهبرداری کند. به ویژه که در فصل گذشته، چندین بار شاهد کمبود تعامل بین باشگاهها و تیم ملی بودهایم، مانند واقعهای که در زمستان گذشته اتفاق افتاد. هنگامی که قلعهنویی برنامهریزی کرده بود یک مینیکمپ در تعطیلات نیمفصل برگزار کند، این طرح بر اثر عدم همکاری باشگاهها به تعویق افتاد. در اینجا ضرورتی ندارد به بحث در مورد اینکه حق با کدام طرف بوده یا نبوده، بپردازیم. نکته اساسی این است که در سال برگزاری جام جهانی، باشگاهها باید تمام توان خود را برای همکاری با تیم ملی به کار گیرند و منافع ملی را بر منافع شخصی ارجح بدانند. نتیجه این همکاری، همانطور که گفته شد، به وجود آمدن یک تیم ملی قویتر برای حضور در میادین جهانی خواهد بود.