زمان زیادی از دوره نقل و انتقالات بیست و پنجمین فصل لیگ برتر فوتبال کشورمان سپری نشده و هنوز باشگاه‌ها این فرصت را دارند که برای تقویت تیم‌شان کاری بکنند و ضعف‌های خود را ترمیم کنند. اما با توجه به شرایط حاکم بر این دوره از رقابت‌ها و بویژه دوره نقل و انتقالات، خیلی از باشگاه‌ها با وجود اینکه مطمئن هستند تیم‌شان آمادگی لازم را ندارد و نتوانسته‌اند خواسته‌های سرمربیان را برآورده کنند، کاری از دست‌شان برنمی‌آید و الزاماً باید با این شرایط کنار بیایند و حتی در خیلی از مواقع باشگاه‌ها به‌رغم میل‌شان مجبور به جذب برخی از بازیکنان شدند.
این وضعیت برای بسیاری از باشگاه‌ها حتی در مورد سرمربی هم صادق بوده و به نظر می‌رسد خیلی از تیم‌ها در انتخاب سرمربی هم به نوعی اجبار داشتند و انتخاب‌ها اصلاً مثل فصول گذشته نبوده است.
به جرأت می‌توان گفت این شرایط برای چهارده تیم از لیگ برتر وجود داشته و برخی از این تیم‌ها، در جذب بازیکن و حتی سرمربی با اجبار روبه‌رو بودند، حتی تیم‌هایی مثل پرسپولیس و استقلال پایتخت‌نشین هم در این دوره از فصل نقل و انتقالات دست به عصا حرکت کرده‌اند و با وجود اینکه طی سال‌های گذشته معمولاً بازیکنان تلاش زیادی برای پیوستن به این دو تیم داشتند، امسال این دو باشگاه برای جذب بازیکنان ستاره موفقیت چندانی نداشتند و البته تمایل زیادی هم از طرف برخی ستاره‌ها وجود نداشت.
در مقابل این چهارده تیم لیگ برتر، برای تبریز و اصفهان اتفاقات دیگری رخ داد، در حقیقت سپاهان و تراکتور برای بیست و پنجمین دوره لیگ برتر، تافته جدابافته خواهند بود که از سایر تیم‌ها، بسیار فاصله گرفته‌اند و از حالا می‌توان درباره عملکرد این دو تیم در طول رقابت‌ها پیش‌بینی داشت.
در حالی که خیلی از نیمکت‌ها گرفتار تغییرات شدند، بویژه نیمکت برخی تیم‌ها که در اختیار سرمربیان خارجی بود، تراکتور توانست سرمربی خارجی خودش را حفظ کند.
اسکوچیچ به خوبی در فصل گذشته و البته در دوره حضور در تیم ملی نشان داده که مربی متعهدی است و این یکی از خوش‌شانسی‌های تراکتور بود که اسکوچیچ همچنان روی نیمکتش قرار دارد. از طرف دیگر تراکتور نه‌تنها در جذب بازیکنان و ستاره‌های داخلی بسیار خوب عمل کرد و هر آنچه اسکوچیچ خواسته بود در اختیارش قرار داده شد، بلکه این تیم در جذب ستاره‌های خارجی هم موفق بود و سرمربی کروات تراکتور مثل فصل گذشته در این دوره از رقابت‌ها هم بازیکنان خارجی بسیار خوبی را به خدمت گرفته و در طول فصل از آنها بهره خواهد برد. حالا تراکتور یک تیم ایده‌آل است که شاید بتوان گفت کیلومترها با سایر تیم‌های لیگ برتر فاصله دارد و این فاصله حتی در مورد تیم‌های مثل استقلال و پرسپولیس هم صدق می‌کند.
سپاهان هم تقریباً مثل تراکتور است و تیمی است که باید گفت فاصله زیادی با چهارده تیم دیگر حاضر در لیگ برتر دارد. سپاهان در حالی که سرمربی سابق خودش را از دست داد، خیلی زود توانست کادر فنی بسیار خوبی را روی نیمکت بنشاند و البته در جذب بازیکن هم مثل تراکتور عملکرد بسیار خوبی داشته و جذب برخی بازیکنان و ستاره‌ها نشان می‌دهد که سپاهان هم فاصله معناداری با چهارده تیم دیگر لیگ برتر دارد که می‌تواند این تیم را مثل فصل گذشته رقابت‌ها از سایر تیم‌ها جدا کند.
با این وضعیت شاید بتوان پیش‌بینی کرد که در فصل آینده رقابت‌های لیگ برتر، باز هم باید شاهد رقابت دو تیم تراکتور و سپاهان باشیم، هر چند فوتبال همیشه یک روی دیگر هم دارد، اما آنچه که از حالا از ترکیب این دو تیم از روی نیمکت گرفته تا خط حمله تیم‌هایشان، برمی‌آید این است که سپاهان و تراکتور رقیبی برای فصل آینده نخواهند داشت.
