تیم ملی فوتسال زنان این روزها با بازگشت شهرزاد مظفر جانی دوباره برای صعود به قله رؤیاهایش گرفته است. مظفر که 7 سال قبل قهرمانی جام ملت‌های آسیا را به فوتسال زنان ایران هدیه داد، حالا بازگشته است تا این‌بار آبروی ایران را در اولین دوره جام جهانی زنان بخرد. تیم ملی زنان در آخرین مأموریت خود با هدایت فروزان سلیمانی سرمربی سابق در جام ملت‌های آسیا نه تنها موفق به تکرار عنوان قهرمانی خود نشد و به سومی بسنده کرد بلکه میانگین سنی بالای تیم ملی یکی از نکاتی بود که در ذوق می‌زد. همین نکته هم باعث انتقادات به تیم ملی و عملکرد بازیکنان باتجربه تیم ملی در جریان این رقابت‌ها شد و عده‌ای معتقدند که وقتش رسیده بسیاری از بازیکنان باتجربه از تیم ملی خداحافظی کنند تا جوان‌ها به میدان بیایند. حالا با بازگشت مظفر، در اولین لیست اعلامی او نام بسیاری از همان چهره‌های باسابقه دیده می‌شود؛ تصمیمی که با واکنش‌هایی تند همراه بوده است. منتقدان حرف از جوانگرایی می‌زنند اما سؤال اصلی اینجاست که فدراسیون در این سال‌ها چه پشتوانه‌ای ایجاد کرده و دقیقاً چه جوانانی ساخته که حالا عده‌ای انتظار جوانگرایی یک‌شبه دارند؟
علاوه بر آمادگی فنی و ذهنی قطعاً تجربه حرف اول را در میدان بزرگی مثل اولین دوره جام جهانی می‌زند. بنابراین نمی‌شود انتظار داشت مظفر یک‌شبه تیم ملی را به بهانه جوانگرایی خالی از بازیکنان باتجربه و قدیمی کند. از طرفی با توجه به سرعت لاک‌پشتی پشتوانه‌سازی در سال‌های اخیر عملاً بازیکنان زیادی برای جایگزینی بازیکنان فعلی با همین سطح فنی و روانی وجود ندارد. اگر همین الان 15 بازیکن آماده و حرفه‌ای پشت در تیم ملی باشند انتظار جوانگرایی یک‌شبه کاملاً معقول است اما وقتی چنین چیزی وجود ندارد پس حالا باید به مظفر برای ساخت یک نسل طلایی دیگر زمان داد چرا که او قبلاً برادری خود را در این زمینه ثابت کرده است. از طرفی مظفر در اولین اردوی خود بعد بازگشت، از 32 بازیکن جوان استان‌ها دعوت به عمل آورده که این موضوع نشان‌دهنده حواس جمع او به بازیکنان جوان و پاسخ به منتقدان است اما شاید با توجه به نزدیکی مسابقات جام جهانی و محدودیت زمان، الان وقت مناسبی برای پیش بردن پروسه جوانگرایی نباشد و به گفته مظفر، بعد از جام جهانی بهترین فرصت برای پوست‌اندازی خواهد بود.
بی‌شک بازگشت مظفر تصمیمی روبه جلو برای فوتسال زنان ایران است اما اگر نگاه ساختاری به پشتوانه‌سازی وجود نداشته باشد، این فرصت از دست خواهد رفت. بنابراین فدراسیون باید بداند آینده با تصمیم‌های امروز ساخته می‌شود؛ اگر الان پشتوانه‌سازی درستی انجام نشده و جوانی ساخته نشود، تیم ملی با کنار رفتن بازیکنان باتجربه در باتلاق فروخواهد رفت.
