این روزها به نظر می‌رسد فوتبال زنان به ویترینی برای صدور مجوز حرفه‌ای باشگاه‌ها تبدیل شده است. در حالی که لیگ برتر فوتبال زنان 21شهریور شروع می‌شود، هنوز تکلیف تیم‌های زنان دو قطب برتر فوتبال ایران یعنی استقلال و پرسپولیس مشخص نیست.
از آنجایی که بازی‌های لیگ برتر و دسته یک مدت‌ها است تمام شده نه‌تنها تمرینات این دوتیم شروع نشده بلکه تکلیف بازیکنان آنها هم مشخص نیست و دو نام بزرگ استقلال و پرسپولیس در سکوتی عجیب به سر می‌برند. پرسپولیس که فقط ده بازیکن تحت قرارداد دارد، در روزهای قبل با شوکی ناگهانی روبه‌رو شده چراکه شادی رضایی سرمربی فصل قبل این تیم هم طبق شنیده‌ها به دلیل نارضایتی از فرایند نقل و انتقالاتی باشگاه استعفا داده و از هدایت این تیم کنار رفته تا وضعیت تیم زنان پرسپولیس از آنچه بوده بدتر شود. استقلال هم وضعیت بهتری ندارد و در حالی که فصل قبل با مریم حسن‌زاده به دسته یک صعود کرد، قرار بود امتیاز لیگ برتر را بخرد اما به دلایل نامعلوم از این تصمیم منصرف شد تا این فصل هم از دربی بانوان خبری نباشد. از طرفی طبق شنیده‌ها قرارداد تمام بازیکنان استقلال به پایان رسیده و باشگاه تا به امروز هیچ اقدامی برای مذاکره با بازیکنان نکرده تا تیم در وضعیتی بلاتکلیف باشد. این شرایط در حالی رقم خورده که تا شروع رسمی رقابت‌های این فصل تقریباً دو ماه باقی مانده است، زمانی که برای یک تیم فوتبال در مسیر حرفه‌ای شدن، بسیار ارزشمند است اما گویا برای مدیران استقلال و پرسپولیس این‌طور نیست.
نکته نگران‌کننده‌تری که قبلاً هم به آن اشاره کردیم این است که به نظر می‌رسد در فوتبال زنان عملاً بودجه مستقلی در نظر گرفته نمی‌شود که این موضوع در دو باشگاه بزرگ استقلال و پرسپولیس بیشتر هم به چشم می‌آید. از طرفی به نظر می‌رسد اولویت باشگاه‌ها تیم مردان است و به‌رغم اینکه فرصت نقل و انتقالاتی در فوتبال زنان حتی از مردان کمتر است، باشگاه‌ها ترجیح می‌دهند ابتدا تیم مردان را ببندند و ته‌مانده بودجه خود را خرج تیم زنان کنند. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد باتوجه به شرط کنفدراسیون فوتبال آسیا تیمداری این دوباشگاه در فوتبال زنان تنها ابزاری برای کسب مجوز حرفه‌ای است و هدف دیگری پشت این موضوع نیست. حالا سؤال اصلی اینجا است که مدیران استقلال و پرسپولیس برای شروع نقل و انتقالات چه برنامه‌ای دارند و با این سرعت لاک‌پشتی بالاخره چه زمانی اقدام به تمدید قرارداد با بازیکنان خود خواهند کرد. عدم شروع به‌موقع تمرینات و برنامه‌ریزی مدون بی‌شک باعث خواهد شد تا این دو تیم با بدنسازی نامناسب فصل جدید را شروع کنند که این مغایر با شعار مدیران باشگاه در جهت کمک به فوتبال زنان است. تیمداری باشگاه‌های بزرگ در بخش بانوان می‌تواند سکوی پرتاب فوتبال زنان باشد، به شرطی که مدیران باشگاه‌ها واقعاً به آن باور داشته باشند اما به نظر می‌رسد مدیران باشگاه‌ها بیشتر از اینکه در زمین کمک به فوتبال زنان بازی کنند، در زمین مردان و برای صدور مجوز حرفه‌ای بازی می‌کنند.
