دو فصل قبل پرسپولیس بدشانس بود که مرتضی پورعلی‌گنجی و یاسین سلمانی که دو ستاره ملی‌پوش این تیم به حساب می‌آمدند را با مصدومیت سنگین رباط صلیبی از دست داد و هر دو بازیکن تا آخر فصل بیرون ماندند. در آن فصل و در نخستین بازی آسیایی تیم یحیی مقابل النصر وحید امیری و مهدی ترابی هم دچار مصدومیت شدند و مدتی از تیم فاصله گرفتند.
اما داستان فصل قبل فرق می‌کرد. فصل قبل دیگر خبری از رباط پاره نبود و از این حیث گاریدو و کارتال بدشانسی نیاوردند اما مصدومیت‌های سنگین دیگری نصیب ستاره‌هایشان شد. وحید امیری و امید عالیشاه دو تن از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین بازیکنان تیم در مقاطع مهمی از فصل دچار مصدومیت‌های شدید و طولانی شدند ضمن اینکه اوستون اورونوف دیگر مهره تعیین کننده تیم در فاز حمله هم سه بار در طول فصل مصدوم شد که هر بار چند بازی را از دست می‌داد و دست سرمربی تیم را خالی می‌گذاشت.
غیر از اینها و مصدومیت‌های خرد و کلان سایر بازیکنان، تیم پرسپولیس برای اولین بازی سال 1404 مقابل شمس‌آذر که در حساس‌ترین مقطع فصل بود مورد حمله ویروس آنفلوانزا قرار گرفت و چند بازیکن و مربی و اعضای تیم یکی دو هفته درگیر این ویروس بودند که در حین بازی‌های فشرده و تعیین‌کننده، همین بیماری‌ها شرایط تیم را تحت تأثیر قرار داد و پرسپولیس بعد از خروج از کورس قهرمانی در نهایت سهمیه آسیا را هم از دست داد.
حالا پرسپولیس در شرایطی تمرینات پیش فصل را آغاز کرده که بازیکن مصدومی در اردوی تیم حضور ندارد و عالیشاه و اورونوف که فصل را با مصدومیت تمام کردند هم بدون مشکل تمرین می‌کنند. البته مصدومیت و آسیب دیگی بازیکنان در حین فصل اتفاقی طبیعی در تمام تیم‌های فوتبال باشگاهی به حساب می‌آید و طبیعتاً با فشرده‌تر شدن مسابقات این مصدومیت‌ها بیشتر به چشم خواهد آمد اما تعداد، نوع و مدت مصدومیت‌ها و دور ماندن از شرایط مسابقه تا حدودی به مسأله بدنسازی و تا حدی هم به شانس بازیکنان و تیم بستگی دارد.
فصل قبل به بدنسازی دوران سرمربیگری گاریدو که ادریس ساسی مراکشی مسئول آن بود ایرادهای زیادی گرفتند و برخی از این نکته به عنوان یکی از دلایل ناکامی سرخ‌ها اشاره می‌کردند اما حالا نه خبری از گاریدوست نه ادریس ساسی و به نظر می‌رسد مدل تمرینات پیش فصل با حضور هاشمیان و لوسادا متفاوت شده و فشار کمتری به بدن‌ها وارد می‌شود تا همه چیز تا شروع فصل خوب پیش برود.
البته هاشمیان باید کمی هم خوش‌شانس باشد تا نفرات مهم و تأثیرگذارش را به هر دلیلی از دست ندهد چرا که مثلاً دو مصدومیت امید عالیشاه در فصل گذشته به بدنسازی ارتباط نداشت و ناشی از بدشانسی و اتفاقات فوتبالی بود. در واقع یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان پرسپولیس یک بار در تمرینات پیش فصل با برخورد شدید یک بازیکن تیم‌های پایه دچار شکستگی انگشت پا شد و یک بار هم در جریان بازی آسیایی مقابل الریان با سر به سر شدن با بازیکن حریف مدتی از میادین دور ماند.
از طرف دیگر وحید امیری هم در روز تمدید قرارداد خود تأکید کرد که مصدومیت او ربطی به سن و سال بالا یا بدنسازی نداشته و در جریان بازی رفت با ملوان در انزلی بازیکن حریف روی زانوی او سقوط کرده و باعث کشیدگی رباط صلیبی زانویش شده است.
جالب اینکه عمده مصدومیت‌های اورونوف هم ناشی از سفرها و حضورش در اردوهای تیم ملی ازبکستان بود تا گاریدو و کارتال فصل قبل بیشتر به خاطر بدشانسی آسیب ببینند.
با این حال بد نیست نگاهی به سوابق مصدومیت‌های فصل قبل بازیکنان پرسپولیس بیندازیم و ببینیم تیم از این حیث چه شرایطی داشته است. آماری که نشان می‌دهد 13بازیکن مهم و اصلی پرسپولیس در طول فصل قبل حداقل یک بار و بعضاً چند بار دچار مصدومیت شده و بازی‌های زیادی را از دست داده‌اند.
الکسیس گندوز: دو مقطع 4 روزه مصدوم بود، یک بار به خاطر مشکل همسترینگ و یک بار به خاطر ویروس. در پاییز سال قبل ویروس گرفت که یک بازی را از دست داد.
محمدحسین کنعانی زادگان: یک مقطع 42 روزه در اواخر فصل به خاطر مصدومیت ماهیچه که دو بازی را از دست داد و یک بار هم مشکلات عضلانی در پاییز سال قبل که 30 روز مصدوم بوده و 4 بازی را از دست داده است.
فرشاد فرجی: مصدومیت همسترینگ در پاییز سال قبل که 14 روز طول کشید و باعث شد او در سه بازی غایب باشد.
مرتضی پورعلی‌گنجی: آسیب دیدگی کشاله در اواخر فصل باعث شد تا او 11 روز بیرون باشد و یک بازی را از دست بدهد. مرتضی یک شکستگی در استخوان ران در پاییز سال قبل داشته که 42 روز تمرین نکرده و 6 بازی را از دست داده است.
ایوب العملود: اولین بار در زمستان سال قبل به خاطر مشکل کشاله 10روز مصدوم بود و دو بازی را از دست داد. بار دوم باز هم از ناحیه کشاله در اوایل بهار 32 روز مصدوم شد و 4 مسابقه دیگر غیبت کرد.
میلاد سرلک: فصل قبل دو مقطع مصدومیت داشته که علت هر دو نامشخص است. بار اول در زمستان که 31 روز طول کشید و در 7 بازی غایب بود و بار دوم در فصل بهار که 21 روز طول کشیده و سه بازی را از دست داده است.
سعید مهری: در پاییز سال قبل یک مورد سرماخوردگی داشته که شش روز بیرون بوده و یک بازی تیمش را از دست داده است.
یاسین سلمانی: در فصل بهار یک مورد سرماخوردگی داشته که 8 روز غایب بوده و یک بازی را از دست داده است.
اوستون اورونوف: در اتفاقی نادر و کم سابقه 8 مورد مصدومیت همسترینگ و مشکل کشاله برایش در فصل قبل ثبت شده که در مقطع دوم 2 بازی (10 روز)، در مقطع سوم 4 بازی(28 روز)، مقطع چهارم 2 بازی(21 روز)، مقطع پنجم 9 بازی (42 روز) را از دست داده است. در مقطع هفتم مصدومیت که اواخر فصل بود نیز او دو بازی (20 روز) را از دست داد تا کلاً 19 بازی تیمش را به خاطر مصدومیت از دست داده باشد.
امید عالیشاه: کاپیتان هم در مصدومیت‌ها رکورددار است. بار اول با مصدومیت پا 43 روز بیرون بوده و سه بازی را از دست داده است. بار دوم باز هم با مصدومیت پا در تابستان سال قبل 13 روز غیبت و سه بازی بیرون نشسته است. شکستگی بینی در پاییز 42 روز او را خانه‌نشین کرد و 8 بازی دیگر را از دست داد. در فصل زمستان دو مصدومیت کمر داشت که بار اول 6 روز و بار دوم 13 روز طول کشید و هر بار دو بازی را از دست داد. در نهایت با مصدومیت زانو و جراحی مینیسک او 93 روز مصدوم بود و 8 مسابقه دیگر تیمش را از دست داد.
وحید امیری: اواخر پاییز سال قبل دچار کشیدگی رباط صلیبی شد که دوران مصدومیتش 75 روز طول کشید و 13 بازی تیمش را از دست داد.
سعید صادقی: در موردی عجیب که گفته شد در استخر اتفاق افتاده، در زمستان سال قبل 31 روز به خاطر آسیب ساق پا مصدوم بود و شش بازی را به خاطر مصدومیت از دست داد.
لوکاس ژوائو: اواخر پاییز سال قبل به خاطر آسیب در کشاله ران 10 روز مصدوم بود و دو بازی تیمش را از دست داد.
