
میل چین برای گسترش سریع بینالمللی، ناشی از نیاز به پتانسیل رشد جدید در خارج از بازار داخلی بوده که با حمایت مشوقهای مالی دولت، شتاب یافته است.
به گزارش هیچ یک _ هنگامی که شیائومی چین، ماه گذشته، اولین مدلهای خودروی برقی خود را عرضه کرد، بیش از ۳۰۰ هزار دستگاه خودرو را در ظرف مدت سه روز فروخت. این غول الکترونیکی به دنبال فروش بینالمللی طی دو سال آینده است. در همین حال، غول نفتی سینوپک چین، در قزاقستان در حال حفاری نفت است. این دو شرکت، بخشی از روند رو به رشد جهانی شدن چین را نشان میدهند، زیرا داخل کشور، پتانسیل رشد کافی وجود ندارد.
این موضوعی است که موسسه اعتبارسنجی مودیز در گزارش جدیدش به آن پرداخت و پیش بینی کرد دولت چین از طریق حمایت مالی به شکل یارانه و کاهش مالیات، از توسعه بینالمللی حمایت میکند.
طبق گزارش این موسسه، گسترش موفقیتآمیز درآمد خارج از کشور میتواند درآمد ناخالص ملی چین را افزایش دهد و به جبران تاثیر منفی اقتصادی تقاضای ضعیفتر صادرات به دلیل تنشهای تجاری یا تقاضای داخلی ضعیف ناشی از ضعف احساسات مصرفکننده، کمک کند.
جدیدترین دادههای صادرات پکن، کاهش رشد در ماه مه را نشان میداد، اما این کاهش به دلیل تاثیر تعرفههای آمریکا بر جریانهای تجاری عادی بود و نشان میدهد که توافق میان این دو کشور، بازگشت به حالت عادی را به دنبال خواهد داشت. در واقع، صادرات کلی چین در ماه مه، تحت تاثیر کاهش ۳۴.۵ درصدی صادرات به آمریکا، فقط ۴.۸ درصد افزایش یافت که کمتر از نرخ ۸.۱ درصد در آوریل بود.
بنابراین، جنگ تعرفهای بر چین تاثیر منفی میگذارد که قابل پیش بینی بود. اما طبق گزارش مودیز، مشکلات عمیقتری در اقتصاد این قدرت آسیایی وجود دارد که باعث تغییر جهتگیری به صحنه جهانی میشود. هدف، تضمین رشد بلندمدت است. در گزارش مودیز آمده است: چین با انجام این کار، تنوع اقتصادی و ردپای سرمایهگذاری جهانی خود را بهبود میبخشد و همچنین دسترسی به داراییهای خارجی برای استفاده داخلی را افزایش میدهد.
نفت به وضوح حوزهای است که گسترش بینالمللی در آن مشهود و در حال شتاب گرفتن است. اگرچه چین به طور فعال به دنبال افزایش تولید داخلی نفت و گاز برای کاهش وابستگی به واردات بوده است، اما هنوز بخش قابل توجهی از تقاضای خود را وارد میکند. بنابراین، برای تامین عرضه، چین فعالانه مشارکتش را در پروژههای نفت و گاز خارج از کشور گسترش میدهد.
گزارشی که اوایل امسال منتشر شد، نشان داد که در سال ۲۰۲۴، سرمایهگذاریهای خارجی چین در نفت و گاز، به ۲۴.۳ میلیارد دلار رسید که بالاترین حد بود و عمدتا در خاورمیانه متمرکز بود. اندیشکده چینی «مرکز فاینانس و توسعه سبز» که این گزارش را تهیه کرده است، اعلام کرد که کل سرمایهگذاریهای چین در این منطقه در سال گذشته، به ۳۹ میلیارد دلار رسید.
در همین حال، این کشور به شریک تجاری برتر کشورهای آفریقایی تبدیل شده است؛ جایی که سرمایهگذاریهای انرژی خود را درست مانند حضورش در صنعت معدن، به طور پیوسته گسترش داده است. دادههای گزارش شده توسط یک اندیشکده انگلیسی در اوایل سال جاری نشان داد که در فاصله سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴، چین حدود ۶۶ میلیارد دلار در پروژههای انرژی و ساختمانی در این قاره سرمایهگذاری کرده است. این سرمایهگذاریها، یک پنجم کل هزینههای چین در زمینه انرژی و ساخت و ساز در سطح جهان را در این دوره تشکیل میدهد. و دلیل بسیار خوبی برای این امر وجود داشت.
تیم تحلیلگر مودیز در این گزارش گفت: انگیزه آشکار شرکتهای چینی، جدا از بازارهای مصرفی و جریانهای درآمدی جدید، تنوعبخشی به زنجیره تامین بوده است که به عنوان راهبردی برای کاهش ریسکهای ناشی از موانع تجاری که از سال ۲۰۱۸ تشدید شدهاند، ظاهر شده است. به عبارت دیگر، چین سالهاست که کاری را انجام میدهد که اتحادیه اروپا و آمریکا تازه متوجه شدهاند که باید انجام دهند و آن هم ایجاد زنجیرههای تامین امن و متنوع است.
بر اساس گزارش اویل پرایس، سالها طول میکشد تا رقبای چین کاری را که چین با زنجیرههای تامین و سرمایهگذاری خارجی انجام داد، انجام دهند. در واقع، آنچه برخی از حوزه سیاسی «بازگرداندن» نامیدهاند، ممکن است ایده بهتری باشد. بنابراین، در حالی که چین به دلیل نیاز به خون اقتصادی تازه، در حال گسترش بینالمللی است، غرب در حال یادگیری درک منابع خود است که میتواند با هدف دستیابی به اهداف استراتژیک خود، توسعه دهد.