
یکی از مسائل بزرگ فدراسیون در یک سال اخیر، موضوع برنامه مجید جلالی برای توسعه فوتبال ایران تا سال ۱۴۱۴ و خروج زودهنگام او از سمتش بهعنوان مسئول کمیته فنی و توسعه فدراسیون فوتبال ایران بود. تأخیر در انتخاب سرمربی برای تیم امید و عملکرد ضعیف تیمهای پایه، انتقاداتی را به مجموعه فدراسیون فوتبال و مجید جلالی وارد کرد تا اینکه این سرمربی باتجربه بدون هیچ دستاوردی، از سمت خود در فدراسیون فوتبال ایران استعفا کرد. جلالی در روزهای آغاز اردوی تیم امید ایران، در تازهترین مصاحبه خود از دلایل قطع همکاری خود با فدراسیون فوتبال ایران و شرایط فعلی کشور پرده برداشته است: «من خودم داخل فدراسیون فوتبال بودم و دیدم که اجازه ایجاد تغییر در فوتبال را نمیدهند و مقابل تغییرات مقاومت میکنند. ما با تیمی ۱۰۰ نفره با هدف آیندهنگری و تحلیل، راهکارهایی برای اصلاح فوتبال ایران تهیه کرده بودیم؛ ما به راهحلهای فوقالعادهای هم رسیده بودیم، اما در مرحله ارائه پیشنهاد به مسئولان برای نجات فوتبال ناموفق بودیم، چون آنها نمیخواستند فوتبال درست شود. خودم از نزدیک شاهد یک سری مسائلی بودم که باعث خروجم از فدراسیون شد.»
میتوان با قاطعیت گفت که با توجه به شائبهها و صحبتها در خصوص چگونگی انتخاب امید روانخواه بهعنوان سرمربی تیم زیر ۲۳سال ایران، در حال حاضر، خوشبینی چندانی در بین اهالی فوتبال و اصحاب رسانه برای عملکرد موفق تیم امید در مسابقات پیش رو و پاک کردن خاطرات تلخ گذشته وجود ندارد. اما سؤال اصلی اینجاست که در نهایت چه کسی، باید ساختار معیوب فوتبال کشور را درست کند و وقتی که یکی از اعضای سابق فدراسیون اینگونه راجع به آینده فوتبال کشور اظهار نظر میکند، آیا میتوان امیدی به آینده فوتبال کشور داشت یا خیر؟