رولزرویس اسپکتر بلک بج
موتور V12 در حال انقراض است. به‌جز چند برند که همچنان تلاش می‌کنند این موتور غول‌پیکر را زنده نگه دارند، اکثر شرکت‌ها به دلیل قوانین سخت‌گیرانه آلایندگی و مصرف سوخت بالا، به سمت موتورهای کوچک‌تر یا الکتریکی حرکت کرده‌اند. رولزرویس یکی از معدود برندهایی است که همچنین به موتور V12 وفادار ماندهاست. موتور ۶.۷۵ لیتری V12 این شرکت، نمادی از تجمل و عملکرد است که به‌نوعی در برابر عصر کوچک‌سازی پیشرانه‌ها مقاومت کرده است؛ اما حتی رولزرویس نیز از الکتریکی شدن مصون نیست.
در سال ۲۰۲۳، رولزرویس مدل اسپکتر را به‌عنوان جایگزینی برای ریث معرفی کرد اما برخلاف سنت این برند، اسپکتر به‌جای موتور نمادین V12، به یک پکیج باتری بزرگ و دو موتور الکتریکی مجهز شده است. این یک ریسک بزرگ برای برندی بود که به موتورهای بزرگش شهرت دارد اما این ریسک نتیجه داد و اسپکتر موفقیتی چشمگیر به دست آورد. این خودرو پرفروش‌ترین مدل رولزرویس در اروپا در سال گذشته بود و حتی خریداران جدیدی را که عمدتاً جوان‌تر هستند جذب کرد.
میانگین سنی کلی خریداران رولزرویس به ۴۲ سال کاهش یافته است که بسیار کمتر از میانگین حدود ۶۰ سال یک دهه پیش است. اکنون نسخه بلک بج این مدل معرفی شده که انتظار می‌رود این آمار را بهبود بخشد. در فرهنگ لغات رولزرویس، «بلک بج» به معنای «پرفورمنس» است. این نشان روی مدل‌های کالینان و گوست نیز دیده می‌شود و به هر مدل قدرت اضافی و تزئینات مشکی تهاجمی می‌افزاید. در مورد اسپکتر، قدرت از ۵۸۵ اسب بخار و ۹۰۰ نیوتن متر گشتاور در نسخه استاندارد به ۶۶۰ اسب بخار و ۱۰۷۵ نیوتن متر گشتاور در مدل بلک بج افزایش یافته است. این افزایش ۸۵ اسب بخار و ۱۷۵ نیوتن متر، با همان پکیج باتری لیتیوم-یونی ۱۰۲ کیلووات ساعت و دو موتور الکتریکی به دست آمده است. به لطف این افزایش قدرت، اسپکتر بلک بج در ۴.۱ ثانیه از صفر به ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد که ۰.۳ ثانیه سریع‌تر از نسخهٔ معمولی است.
رولزرویس همچنین سیستم تعلیق را تنظیم کرده تا در شتاب‌گیری شدید، نشست خودرو کاهش یابد و در پیچ‌ها بادی‌رول کمتر شود. فرمان نیز سنگین‌تر و پاسخگوتر شده تا حس بهتری به راننده منتقل کند؛ اما ارتقاءهای اسپکتر بلک بج تنها به پرفورمنس محدود نیست. رینگ‌های ۲۳ اینچی ظاهری متمایز به آن بخشیده‌اند، درحالی‌که روکش کروم مشکی براق تقریباً تمام قطعات تزئینی بیرونی، ازجمله نشان روح خلسه روی کاپوت را پوشش داده است. کابین هم پر از تزئینات فیبر کربنی است و در این مورد، با چرم صورتی بسیار جذاب ترکیب شده که رنگی جسورانه و هماهنگ با ظرافت رنگ خاکستری طوفانی بدنه است. همچنین مثل تمام ساخته‌های رولزرویس، سقف ستاره‌ای نمادین هم به‌صورت استاندارد ارائه شده است.
اما آیا اسپکتر به‌عنوان مدل پرفورمنس این گروه، با پیشرانه الکتریکی می‌تواند به دیگر مدل‌های بلک بج این برند وفادار بماند یا دل‌تنگ موتور V12 خواهیم شد؟ در ابتدا، ممکن است حسرت غرش ملایم و شخصیت دل‌انگیز موتور دوازده سیلندر را بخورید اما با فشار دادن پدال در اسپکتر بلک بج، کمتر به آنچه زیر کاپوت است اهمیت می‌دهم و بیشتر تحت تأثیر عملکرد پیشرانه الکتریکی قرار می‌گیرم. فشار دادن پدال گاز موجی بی‌پایان از گشتاور الکتریکی را آزاد می‌کند؛ ۱۰۷۵ نیوتن متر گشتاور مرا محکم به پشتی صندلی می‌چسباند. برای خودرویی که بیش از ۲۸۵۰ کیلوگرم وزن دارد، این خودرو به طرز وحشیانه و اعتیادآوری سریع است.
با پیچ‌وتاب بیشتر جاده، فرمان را تهاجمی‌تر می‌چرخانم و اسپکتر بلک بج به‌راحتی می‌پیچد. البته این خودرو مک‌لارن نیست اما بسیار اطمینان‌بخش‌تر از چیزی است که انتظار می‌رود. رولزرویس سیستم تعلیق را به‌گونه‌ای تنظیم کرده که به همان اندازه که توانمند است، راحت نیز باشد. هنوز مقدار زیادی بادی‌رول وجود دارد اما حداقل خودرو برای حمله به پیچ‌ها مشتاق‌تر به نظر می‌رسد. با فعال کردن «صدای رولزرویس»، صدایی ملایم کابین را هنگام شتاب‌گیری پر می‌کند. این صدا غرش V12 نیست اما کار را راه می‌اندازد.
با وجود تمام فیبر کربنی که در معرض دید است، کابین خودرو بیش‌ازحد به سمت تزئینات مسابقه‌ای نمی‌رود و به همان اندازه که یک رولزرویس واقعی، راحت و مجلل است. به همین دلیل است که اسپکتر بلک بج به‌عنوان یک خودروی الکتریکی بیشترین منطق را دارد. آرام، ساکت و راحت است، اما همچنان سریع مثل برق. تاریخ به ما می‌گوید که رولزرویس نباید پرسروصدا باشد درحالی‌که حتی مدل‌های V12 هم در سرعت‌های پایین می‌توانند کمی بیش‌ازحد غرش کنند. با وجود تمام بدبینی‌ها درباره کوچک‌سازی و الکتریکی شدن، رولزرویس یکی از معدود برندهای لوکسی است که این کار را به‌درستی انجام داده است.
