یادی از AMC پیسر V8

درحالی‌که برخی از کلاس‌های خودرویی مانند سدان و پیکاپ بیش از یک قرن قدمت دارند، هاچ‌بک داغ حدود نیم قرن پیش متولد شد. در سال ۱۹۷۶، فولکس‌واگن گلف GTI معرفی شد و به‌سرعت محبوبیت گسترده‌ای کسب کرد؛ این مدل دو سال پس از رونمایی گلف استاندارد در ۱۹۷۴ عرضه شده بود. از آن زمان، هاچ‌بک‌های داغ به انتخاب محبوب افرادی تبدیل شدند که خودرویی کاربردی می‌خواستند اما گاهی اوقات از رانندگی پرشور و هیجان‌انگیز لذت می‌برند. هاچ‌بک‌های داغ در اروپا بسیار محبوب‌تر از ایالات‌متحده بودند. دلایل متعددی برای این موضوع وجود دارد؛ مهم‌ترین آن‌ها وسعت جغرافیایی آمریکا و ترجیح مردم این کشور به خودروهای بزرگ‌تر است. بااین‌حال، هاچ‌بک‌های داغ در آمریکا کاملاً بی‌توجه نمانده‌اند و حتی در اواخر دهه ۱۹۷۰، یک نمونه مجهز به موتور V8 تولید شد. شنیدن عبارت‌های «V8» و «هاچ‌بک داغ» در یک جمله تقریباً شبیه به اشتباه تایپی به نظر می‌رسد اما واقعیت دارد. شرکت AMC در دهه ۱۹۷۰ هاچ‌بکی با موتور V8 بزرگ عرضه کرد که پیسر نام داشت.

قلبی بزرگی در سینه‌ای کوچک

عرضه یک هاچ‌بک با موتور V8 ممکن است عجیب به نظر برسد، اما AMC حدود ۴۷ سال پیش این تصمیم را گرفت. در آن زمان، آمریکا هنوز تحت تأثیر اولین بحران سوخت بود که در اکتبر ۱۹۷۳ آغاز شد. این بحران، بازار خودروی آمریکا را برای همیشه تغییر داد و بسیاری از خانواده‌ها به سمت خودروهای کوچک‌تر و کم‌مصرف‌تر رفتند تا در هزینه‌های سوخت صرفه‌جویی کنند. بیشتر خریدهای خودروهای کوچک به سازندگان ژاپنی مانند تویوتا و هوندا اختصاص یافت که مدل‌های کوچک، محبوب و باکیفیتی داشتند. خودروسازان آمریکایی نیز می‌خواستند سهمی از بازار خودروهای کوچک داشته باشند و خیلی زود مدل‌هایی مانند شورلت وگا و فورد فی‌یستا معرفی شدند.

یکی دیگر از شرکت‌هایی که به این رقابت پیوست، AMC بود که در سال ۱۹۷۵ مدل پیسر را عرضه کرد. پیسر از همان ابتدا به دلیل طراحی جنجالی‌اش بحث‌برانگیز بود. برای کاهش این انتقادها، AMC تصمیم گرفت چیزی را ارائه دهد که دیگر خودروهای کوچک نداشتند: یک موتور V8! موتوری که برای این کار انتخاب شد، یک ۵ لیتری V8 شرکت AMC بود که از اواسط دهه ۱۹۶۰ در دسترس بود. AMC موفق شد این نیروگاه بزرگ چدنی را در بدنه کوچک اما عریض پیسر جای دهد اما با نزدیک شدن به دومین بحران سوخت درست در زمان عرضه پیسر V8، این مدل آن‌چنان‌که AMC انتظار داشت مورد استقبال قرار نگرفت.

هاچ‌بک داغ V8

در اواخر دهه ۷۰، قدرت پیشرانه‌های آمریکایی نسبت به یک دهه قبل بسیار کاهش پیدا کرد. دلیل این واقعیت ناگوار، مجموعه‌ای از قوانین جدید و سخت‌گیرانه انتشار آلایندگی بود که از سال ۱۹۷۳ به‌طور کامل اجرایی شد. موتورهایی که در سال ۱۹۷۰ نزدیک به ۴۰۰ اسب بخار تولید می‌کردند، تا سال ۱۹۷۴ به‌سختی به ۲۰۰ اسب بخار می‌رسیدند و اکثر آن‌ها در بازه ۱۵۰ تا ۱۸۰ اسب بخار بودند. موتور V8 پیسر نیز از این قاعده مستثنی نبود و در سال ۱۹۷۸ یعنی اولین سال عرضه، تنها ۱۳۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. برای انتقال نیرو هم سه گیربکس قابل انتخاب بود که شامل سه سرعته دستی استاندارد، سه سرعته اتوماتیک و چهار سرعته دستی می‌شد. پیسر V8 مثل نسخه‌های ضعیف‌تر این خودرو، محرک عقب بود و به لطف موتور هشت سیلندر، ظرف ۱۳.۴ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسید.

سرانجام AMC

AMC زمانی حضور گسترده‌ای در بازار آمریکا داشت و تا اوایل دهه ۱۹۸۰ به‌عنوان جایگزینی ارزان‌تر برای دیگر خودروسازان آمریکایی شناخته می‌شد اما فروش این شرکت در اواسط دهه ۱۹۸۰ به‌شدت کاهش یافت و در سال ۱۹۸۷ به کرایسلر فروخته شد. پس از خرید، نام AMC خیلی زود فراموش شد ولی باید از AMC برای خلق اولین هاچ‌بک داغ با موتور V8 تشکر کنیم؛ چیزی که از آن زمان تاکنون تکرار نشده است.