تماشای تصاویر تمرینات تیم ملی فوتبال بانوان در حالی که آماده حضور در رقابت‌های رسمی بین‌المللی می‌شوند، هم باعث افتخار است و هم تأمل‌برانگیز. بازیکنانی پرتلاش، با انگیزه و متعهد که زیر گرمای تابستان برای نام ایران تمرین می‌کنند؛ اما وقتی دقیق‌تر به جزئیات نگاه می‌کنیم، نکاتی وجود دارد که نمی‌توان از کنارشان به سادگی گذشت.
یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: «قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود.» همین جزئیات به ظاهر کوچک هستند که در مجموع، تصویری بزرگتر و البته گاه ناخوشایند از تفاوت‌ها را رقم می‌زنند. تمرین با توپ‌های فرسوده، نه تنها از لحاظ کیفی و فنی باعث افت می‌شود، بلکه از نظر روانی نیز می‌تواند بر بازیکنان اثر منفی بگذارد. احساس نادیده گرفته شدن و کم‌ارزش تلقی شدن، ناخودآگاه بر انگیزه و تلاش آنها سایه می‌اندازد.
البته باید منصف بود و اذعان کرد فدراسیون فوتبال در حوزه البسه گام‌های خوبی برداشته و لباس‌هایی که به تیم بانوان داده شده، از کیفیت قابل قبولی برخوردارند اما در زمینه توپ‌های تمرینی، همچنان خلأ وجود دارد. این تلاش برای بهبود در حوزه پوشاک، نشان می‌دهد که توجه به تیم ملی بانوان در حال افزایش است، اما هنوز راهی طولانی در پیش است تا این توجه به تمام جوانب مورد نیاز تیم گسترش یابد.
بر اساس اطلاعات موجود، تأمین توپ‌های رسمی مسابقات معمولاً باید از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) انجام شود اما با توجه به تحریم‌ها و محدودیت‌های وارداتی، این روند برای تیم‌های ایرانی بویژه بانوان با دشواری‌هایی همراه است. این تحریم‌ها، بهانه‌ای موجه برای کم‌کاری نیستند، بلکه چالشی هستند که نیازمند خلاقیت و تدبیر است. فدراسیون فوتبال باید با استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود، راهکارهای جایگزینی را برای تأمین نیازهای تیم ملی بانوان پیدا کند.
با این حال، در آستانه رقابت‌های مهمی چون مقدماتی جام ملت‌های آسیا یا حتی بازی‌های آسیایی، انتظار می‌رود فدراسیون راه‌حلی برای این موضوع بیابد؛ چرا که تمرین با توپ‌های کهنه نه‌تنها کیفیت آماده‌سازی را کاهش می‌دهد، بلکه با شأن تیم ملی نیز همخوانی ندارد.
